Charakterystyczna „rotunda” zyskała nowe przeszklenia i funkcję gastronomiczną, a niżej, na zboczu przed nią, dobudowano nowy budynek biurowy (też z dużą ilością szkła), którego dach jest jednocześnie tarasem widokowym. Tyle tylko, że to wszystko istnieje wyłącznie na wizualizacjach.
– Przedstawiliśmy nasz pomysł konserwatorowi zabytków i nie zgłaszał obiekcji. Jest więc szansa, że w przyszłości tak to może wyglądać – mówi Marcin Obertowski z MDO Group.
„Skupiamy się na zakończeniu innych projektów”
Szczecińska firma jest właścicielem wieży ciśnień od dwóch lat. W tym czasie zabezpieczyła budynek, przeprowadziła skanowanie zabytku, uzyskała opinię geotechniczną i wykonała ekspertyzę techniczną. Powstała też wspomniana już wcześniej koncepcja programowo-przestrzenna, która może być wstępem do dalszych prac projektowych.
Jej częścią są wizualizacje, które można było niedawno zobaczyć na jednym z portali z ogłoszeniami dotyczącymi nieruchomości. Właściciele biorą bowiem pod uwagę sprzedaż zabytku.
– Skupiamy się na zakończeniu innych projektów. Budynek przy Potulickiej nie jest obecnie naszym priorytetem. Dlatego wystawiliśmy go na sprzedaż, ale nie za wszelką cenę. Nie jest tak, że musimy koniecznie się go pozbyć. Jeśli nie będzie zadowalających ofert, to pozostanie w naszym posiadaniu – tłumaczy Marcin Obertowski.
Cenny przykład XIX-wiecznego budownictwa technicznego
Zabytkowa budowla pochodzi z 1897 r. Wybudowano ją na podstawie projektu Bogdana Giseviusa, właściciela Biura Technicznego z Berlina, specjalizującego się w budownictwie wodociągowym. Nie jest to klasyczna kolejowa wieża wodna, w której zbiornik osadzany jest na kilkumetrowym trzonie, by zapewnić odpowiednie ciśnienie. W przypadku dworca głównego w Szczecinie nie było takiej potrzeby. Wykorzystano różnicę wzniesień, umieszczając sam zbiornik na szczycie skarpy nad parowozownią.
Wielki, nitowany cylindryczny zbiornik wodny typu Intze (wg patentu Otto Intze z 1883 r.), ma pojemność 500 m3. Wypełnia niemal całe wnętrze „rotundy”, zostawiając tylko wąskie przejście przy samej ścianie. Osadzony jest na ceglanym fundamencie. Bezpośrednio pod nim znajduje się pomieszczenie techniczne z rurami i złączkami, czyli instalacją pozwalającą kiedyś tłoczyć wodę na dół, aby napełniać parowozy.
Komentarze
28