Za ile?
15 - 20 zł
W sobotę (4 lutego) zapraszamy do Teatru Kana o godzinie 19:00 na prezentację spektaklu tańca "Per-sona" Katarzyny Sitarz, który prezentowany będzie w ramach Sceny Równoległej. Spektakl powstał w ramach tegorocznych rezydencji Solo Projekt Plus Starego Browaru Nowego Tańca. Coachem artystki był Bush Hartshorn z Danse Base w Edynburgu.
Katarzyna Sitarz
PER-SONA
sobota, 4 lutego, godzina 19:00
Teatr Kana
bilety: 15/20 zł
informacje i rezerwacje: paula@kana.art.pl
Per-sona wsłuchuje się w dźwięk głosu, w jego materialność, a zarazem nieuchwytność. Daje czas i przestrzeń na wybrzmiewanie plastyczności głosu, który nieustannie wymyka się znaczeniom i rezonuje na poziomie afektów i emocji. Per-sona składa soniczną sygnaturę ciała, rozprasza ją, kształtuje na nowo i przenika z poprzednimi. Granice między tym, co wewnątrz, a tym, co na zewnątrz, zacierają się. Głos jest obecnością wykraczającą poza ciało, penetrującą przestrzenie, otwierającą możliwości dla wspólnego brzmienia. Jest siłą jednoczącą sensualność i intymność; dynamiką wibrującą w przyjemności, brzydocie, pięknie czy szaleństwie, w tym co znane i obce. Per-sona nieustannie pulsuje pomiędzy głosem ciała a ciałem głosu, pomiędzy tym, co (nie)widzialne a tym, co (nie)słyszalne.
Katarzyna Sitarz − tancerka, performerka, choreografka. Fascynatka wielopoziomowej (nie)świadomości ciała, podróżniczka sensorycznych i polifonicznych światów, poszukiwaczka efemerycznych wyładowań głosowych. Od wielu lat zgłębia tajniki tradycyjnego śpiewu, a w szczególności białego głosu, który również eksploruje w swoich performatywnych działaniach. Zajmuje ją istota obecności oraz kolektywizmu. Regularnie tworzy i występuje w Europie, goszcząc również w Brazylii, Argentynie, USA, Kanadzie i Azji. Dzięki Tanja Liedtke Foundation wyjechała do Australii, by prowadzić badania do projektu „home project” oraz współtworzyć z Lucy Guerin. Nominowana do programu The Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative, miała przyjemność pracować z amerykańską choreograf Trishą Brown. Stypendystka holenderskiego i polskiego Ministra Kultury i Edukacji oraz danceWEB 2010 przy festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu. Za wcześniejsze prace wyróżniona nagrodami na 8th Solo Dance International Festival w Budapeszcie oraz 11th International Solo-Dance-Theater Festival w Stuttgarcie. Studiowała filologię słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz ukończyła Rotterdam Dance Academy (Codarts), kształcąc się na wydziale tańca i choreografii. Uczestniczyła w pierwszej edycji eksperymentalnego programu sztuk performatywnych SMASH Berlin.
Eleonora Zdebiak − dramaturżka i tancerka obecnie rezydująca w Niemczech. Absolwentka studiów magisterskich na wydziale wiedzy o teatrze i tańcu na uniwersytecie w Utrechcie. Taniec studiowała w CODARTS, Rotterdamse Dansacademie i w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie/M. Jako tancerka pracowała między innymi z Michaelem Schumacherem, Amy Raymond, Nicole Caccivio, Olgą Cobos i Peterem Miką, Dieterem Heitkampem. Współpracowała w wielu eksperymentalnych i interdyscyplinarnych projektach ze studentami z Institut für Angewandte Theaterwissenschaft w Giessen i Hochschule für Gestaltung w Offenbachu. Brała udział w licznych performensach improwizowanych. Jako dramaturżka Eleonora współpracowała z choreografką Magdaleną Ptasznik (Surfing), Martą Ziółek (Black on Black), Renatą Piotrowską-Auffret (Sorcery / Wspólne) i Anną Nowicką (Stany Wyśnione). Asystowała także Ibrahimowi Quarishi (NL) i Stephanie Thiersch (DE). Eleonora prezentowała również swoje instalacje video i serie fotograficzne na festiwalach i w galeriach w Polsce, Niemczech i Holandii. Wraz z Marią Stokłosą i Magdaleną Ptasznik jest kuratorką programu Aktywizm Tańca. Przestrzenie Choreografii w Nowym Teatrze w Warszawie, prezentującego prace choreograficzne współczesnych, niezależnych twórców polskich.
choreografia, wykonanie: Katarzyna Sitarz
dramaturgia: Eleonora Zdebiak
konsultacja dźwięku: Wojciech Urbański
opieka artystyczna: Bush Hartshorn
realizacja techniczna i światła: Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w ramach Solo Projekt Plus 2016
przy wsparciu: Kooperatywa Łaźnia, Fundacja Witryna Kultury w Szczecinie
premiera: 10.12.2016 Studio Słodownia +3, Stary Browar, Poznań
Recenzja spektaklu:
http://eczaskultury.pl/czytanka/teatr/2329-dyskomforty-przemieszczenia-emancypacje
Info o spekatklu:
http://www.artstationsfoundation5050.com/taniec/wydarzenie/per-sona/3042
PER-SONA
sobota, 4 lutego, godzina 19:00
Teatr Kana
bilety: 15/20 zł
informacje i rezerwacje: paula@kana.art.pl
Per-sona wsłuchuje się w dźwięk głosu, w jego materialność, a zarazem nieuchwytność. Daje czas i przestrzeń na wybrzmiewanie plastyczności głosu, który nieustannie wymyka się znaczeniom i rezonuje na poziomie afektów i emocji. Per-sona składa soniczną sygnaturę ciała, rozprasza ją, kształtuje na nowo i przenika z poprzednimi. Granice między tym, co wewnątrz, a tym, co na zewnątrz, zacierają się. Głos jest obecnością wykraczającą poza ciało, penetrującą przestrzenie, otwierającą możliwości dla wspólnego brzmienia. Jest siłą jednoczącą sensualność i intymność; dynamiką wibrującą w przyjemności, brzydocie, pięknie czy szaleństwie, w tym co znane i obce. Per-sona nieustannie pulsuje pomiędzy głosem ciała a ciałem głosu, pomiędzy tym, co (nie)widzialne a tym, co (nie)słyszalne.
Katarzyna Sitarz − tancerka, performerka, choreografka. Fascynatka wielopoziomowej (nie)świadomości ciała, podróżniczka sensorycznych i polifonicznych światów, poszukiwaczka efemerycznych wyładowań głosowych. Od wielu lat zgłębia tajniki tradycyjnego śpiewu, a w szczególności białego głosu, który również eksploruje w swoich performatywnych działaniach. Zajmuje ją istota obecności oraz kolektywizmu. Regularnie tworzy i występuje w Europie, goszcząc również w Brazylii, Argentynie, USA, Kanadzie i Azji. Dzięki Tanja Liedtke Foundation wyjechała do Australii, by prowadzić badania do projektu „home project” oraz współtworzyć z Lucy Guerin. Nominowana do programu The Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative, miała przyjemność pracować z amerykańską choreograf Trishą Brown. Stypendystka holenderskiego i polskiego Ministra Kultury i Edukacji oraz danceWEB 2010 przy festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu. Za wcześniejsze prace wyróżniona nagrodami na 8th Solo Dance International Festival w Budapeszcie oraz 11th International Solo-Dance-Theater Festival w Stuttgarcie. Studiowała filologię słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz ukończyła Rotterdam Dance Academy (Codarts), kształcąc się na wydziale tańca i choreografii. Uczestniczyła w pierwszej edycji eksperymentalnego programu sztuk performatywnych SMASH Berlin.
Eleonora Zdebiak − dramaturżka i tancerka obecnie rezydująca w Niemczech. Absolwentka studiów magisterskich na wydziale wiedzy o teatrze i tańcu na uniwersytecie w Utrechcie. Taniec studiowała w CODARTS, Rotterdamse Dansacademie i w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie/M. Jako tancerka pracowała między innymi z Michaelem Schumacherem, Amy Raymond, Nicole Caccivio, Olgą Cobos i Peterem Miką, Dieterem Heitkampem. Współpracowała w wielu eksperymentalnych i interdyscyplinarnych projektach ze studentami z Institut für Angewandte Theaterwissenschaft w Giessen i Hochschule für Gestaltung w Offenbachu. Brała udział w licznych performensach improwizowanych. Jako dramaturżka Eleonora współpracowała z choreografką Magdaleną Ptasznik (Surfing), Martą Ziółek (Black on Black), Renatą Piotrowską-Auffret (Sorcery / Wspólne) i Anną Nowicką (Stany Wyśnione). Asystowała także Ibrahimowi Quarishi (NL) i Stephanie Thiersch (DE). Eleonora prezentowała również swoje instalacje video i serie fotograficzne na festiwalach i w galeriach w Polsce, Niemczech i Holandii. Wraz z Marią Stokłosą i Magdaleną Ptasznik jest kuratorką programu Aktywizm Tańca. Przestrzenie Choreografii w Nowym Teatrze w Warszawie, prezentującego prace choreograficzne współczesnych, niezależnych twórców polskich.
choreografia, wykonanie: Katarzyna Sitarz
dramaturgia: Eleonora Zdebiak
konsultacja dźwięku: Wojciech Urbański
opieka artystyczna: Bush Hartshorn
realizacja techniczna i światła: Łukasz Kędzierski
produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w ramach Solo Projekt Plus 2016
przy wsparciu: Kooperatywa Łaźnia, Fundacja Witryna Kultury w Szczecinie
premiera: 10.12.2016 Studio Słodownia +3, Stary Browar, Poznań
Recenzja spektaklu:
http://eczaskultury.pl/czytanka/teatr/2329-dyskomforty-przemieszczenia-emancypacje
Info o spekatklu:
http://www.artstationsfoundation5050.com/taniec/wydarzenie/per-sona/3042
Komentarze
0