Wystawa „Pomniki pamięci” odwołuje się do pojęcia „miejsc pamięci”, opisanego przez francuskiego historyka Pierre’a Norę. W centrum zainteresowania znajdują się jednak nie monumentalne obiekty, lecz przedmioty codzienne: drobne, pozornie błahe rzeczy, które z czasem zaczęły pełnić rolę strażników pamięci. To one przechowują wspomnienia o ludziach, domach, relacjach i doświadczeniach, często przenosząc je przez kolejne pokolenia. Kuratorka Grażyna Iłowiecka ze Stowarzyszenia „Oswajanie miasta” za motto wystawy obrała fragment „Traktatu o łuskaniu fasoli” Wiesława Myśliwskiego: „Zależymy od pamięci jak las od drzew, a rzeka od brzegów. Powiem więcej, według mnie, stworzeni jesteśmy przez pamięć.”
Prezentowane na wystawie przedmioty oraz opowieści ich właścicieli tworzą wspólną narrację – mozaikę indywidualnych losów, z której wyłania się szersza opowieść o powojennym Szczecinie i procesie oswajania nowego miejsca. Wśród obiektów znalazł się m.in. rodzinny różaniec* czy tkane 65 lat temu kapy, które przemierzyły ponad 700 km, by trafić do Szczecina**. „Pomniki pamięci” pokazują pamięć w skali domowej, intymnej, budowanej z osobistych rzeczy, które ożywiają przeszłość i jednocześnie współtworzą teraźniejszą tożsamość miasta.
Projekt „Oswajanie. Program działań społeczno-kulturalnych celebrujących rocznicę 80-lecia zakończenia II wojny światowej” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków Gminy Miasto Szczecin.
Komentarze