Kamienica przy al. Papieża Jana Pawła II 44. Tu w latach pięćdziesiątych XX w. mieszkała Stanisława Angel-Engelówna. Zapraszamy na uroczystą (choć nienudną) odsłonę tablicy ze szlaku „Niezwykli szczecinianie i ich kamienice”.
Tablicę odsłoni i swoim występem uświetni wydarzenie Olga Adamska – aktorka Teatru Polskiego w Szczecinie.
→ Goście znakomici: Artur Daniel Liskowacki oraz dyrekcje i zespoły artystyczne szczecińskich teatrów.
→ Dominika Florczak i Katarzyna Dobrowolska otwierają kinoteatr w kamienicy.
→ Życie towarzyskie lat 30. XX wieku na ulicy! Śpiewająca puzonistka Anna Nowik i pianista Stefan Lubkowski zagrają dla gwiazdy kina przedwojennej Warszawy.
→ Teatr Polski w Szczecinie i skarby z magazynu rekwizytów.
→ Kino „Pionier” użyczy swoich taśm filmowych. To kino lubi kameralne imprezy.
→ Fanfarę oraz hejnał zagra Maciej Strzałkowski – zmiennik szczecińskiego hejnalisty.
CHODŹCIE WSZYSCY! „Kamienice Szczecina” i Stowarzyszenie POMIEŚCIENOGA zapraszają na seryjne świętowanie – (mikro)wydarzenia kulturalne z kulminacyjnym punktem jakim jest odsłona tablicy na elewacji kamienicy ze szlaku „Niezwykli szczecinianie i ich kamienice”.
13 kamienic – 13 tablic – 13 spotkań w przestrzeni miejskiej
Stanisława Engelówna (1908 Warszawa – 1958 Szczecin), właściwie Angel (po rozpoczęciu kariery spolszczyła nazwisko) – aktorka teatralna, gwiazda polskiego kina z końca lat trzydziestych, niezwykła postać kulturalnego życia Szczecina lat pięćdziesiątych. Zadebiutowała w 1935 r. rolą Róży w Dożywociu Aleksandra Fredry w Teatrze Narodowym w Warszawie. Dyrektor Ludwik Solski pierwszy poznał się na jej talencie. Zagrała w Fryderyku Wielkim, Skąpcu, Weselu, Warszawiance. Wytwórnie filmowe proponowały jej role pięknych kobiet, dobrych, uczciwych i rozdartych wewnętrznie, z tragicznym rysem. Sławę zyskała dzięki takim filmom, jak Wrzos, Serce matki, O czym się nie mówi. Jej nazwisko było magnesem dla kinowej publiczności. Zdążyła zagrać w sześciu produkcjach, po czym obiecującą karierę przerwał wybuch wojny. W 1949 r. przyjechała do Szczecina na zaproszenie Państwowych Teatrów Dramatycznych, by gościnnie zagrać w Seansie Noela Cowarda. Przyjęła propozycję stałego etatu. W ówczesnym Szczecinie chodziło się nie do teatru, lecz „na Engelównę”.
al. Papieża Jana Pawła II 44 (Kaiser-Wilhelm-Straße 44) Budowa: 1899–1900. Projekt: Rudolf Rieck. Na III piętrze mieszkała w latach pięćdziesiątych XX w. Stanisława Angel-Engelówna.
Komentarze
0