Mało kto dzisiaj wie, że naprzeciwko cukrowni na Gumieńcach przed II wojną światową znajdowała się jednostka wojskowa posiadająca własne lotnisko. Warto przybliżyć choć trochę jej historię.

Rozległy teren w pobliżu ulicy Cukrowej, tuż za torami kolejowymi był idealny, by uruchomić na nim lotnisko. I takowe właśnie tu powstało. We wrześniu 1924 roku zostało ono uruchomione na potrzeby wojska. Odbywały się tu nocne loty. Pas startowy wyznaczały świecące się na czerwono latarnie sztormowe ustawione co 30 metrów.

Lotnisko funkcjonowało tylko 15 miesięcy. Korzystały z niego również samoloty pocztowe. Było punktem tankowania paliwa i służyło jako awaryjne w razie złej widoczności.

Przy ul. Cukrowej 24 – 30 miał swoją siedzibę 2 Batalion Przeciwpancerny Szczecińskiego II Dywizjonu Piechoty. W 1937 roku przeniesiono tu dwa oddziały Regimentu Stettin. W roku następnym w miejsce koni wprowadzono samochody i ciągniki artyleryjskie.

W 1940 roku nazwę formacji zmieniono na pułk artylerii pancernej, który początkowo wchodził w skład 2 Dywizji Piechoty, później przemianowanej na 2 Zmotoryzowaną Dywizję Piechoty, aż wreszcie na 12 Dywizję pancerną. Po II wojnie światowej miała tu siedzibę 12 Dywizja Zmechanizowana. Obecnie swoją siedzibę ma tutaj hurtownia kamienia.

Zobacz także:

Szczecińskie jednostki: Kołobrzeskie Koszary na Ku Słońcu
Szczecińskie jednostki: To była dzielnica wojskowa
Szczecińskie jednostki: Saperzy byli tu od początku