Ruiny olbrzymiej fabryki kuszą turystów. To jeden z najciekawszych obiektów historycznych na Pomorzu Zachodnim

Budowę rozpoczęto w 1938 r., a w lipcu 1940 r. fabryka była już gotowa. Wykorzystywano w niej metodę otrzymywania benzyny z węgla kamiennego, którą w 1913 r. opatentował Fredrich Bergius. Była to technologia bardzo kosztowna, ale nazistowskie Niemcy miały powody, by na nią postawić.

Strategiczny obiekt przemysłowy

– Niemcy, nie mając swoich złóż ropy naftowej, byli zmuszeni produkować paliwo z węgla, którego złóż mieli bardzo dużo. Pozwalała na to skomplikowana i bardzo droga technologia. W ten sposób Niemcy próbowali uniezależnić się od zagranicznych dostaw paliwa i ropy naftowej. Fabryka produkowała benzynę, olej napędowy, paliwa lotnicze, smary i oleje silnikowe – opowiada Jacek Stasiak ze Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Polickiej „Skarb”, które opiekuje się ruinami fabryki.

W fabryce mogło pracować nawet 30 tys. robotników przymusowych. Szacuje się, że 13 tys. osób poniosło tam śmierć. Obiekt był kilkunastokrotnie bombardowany przez aliantów. Po wojnie administracja radziecka zdemontowała i wywiozła wszystkie elementy infrastruktury przemysłowej, które przedstawiały jakąkolwiek wartość.

Wycieczki oryginalną lekcją historii

Przez następne lata teren fabryki zarósł, co dodało temu miejscu jeszcze większej aury tajemniczości. Ruiny stały się atrakcyjną ciekawostką turystyczną. Od dawna dbają o nią miłośnicy historii.

– „Skarb” od kilkudziesięciu lat zajmuje się tym terenem, pozyskując różnego rodzaju materiały archiwalne i rozmowy ze świadkami. Próbujemy tę wiedzę przekazać potencjalnym turystom. Proponujemy około czterogodzinną wycieczkę, podczas której pokazujemy, jak fabryka wyglądała i funkcjonowała – mówi Jacek Stasiak.

Szczegółowe informacje na temat inicjatyw Stowarzyszenia i wycieczek można znaleźć na stronie: http://www.skarb.police.pl/.