Koncert kończący sezon artystyczny 2022/2023 rozpocznie dzieło jednego z największych kompozytorów XIX wieku, uważanego za ostatniego kontynuatora wielkiej tradycji klasycznej sięgającej Bacha, Mozarta i Haydna.
Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102, znany także jako Koncert podwójny Johannesa Brahmsa (1833-1897), powstał w 1887 roku. Wówczas była to już niezwykle rzadko praktykowana forma muzyczna. Niemniej w epoce klasycznej koncerty pisane na kilku solistów były powszechne, o czym świadczą concertos grossos, symfonie koncertujące, chociażby Wolfganga Amadeusza Mozarta. Koncert podwójny to ostatnie dzieło symfoniczne Brahmsa, napisane dwa lata po jego czwartej i ostatniej symfonii. Utwór ten zagra dla Państwa dwoje wybitnych solistów: Sarah Christian (skrzypce – znakomita solistka i koncertmistrzyni Deutsche Kammerphilharmonie Bremen) oraz koncertujący na całym świecie Maximilian Hornung (wiolonczela – zdobywca prestiżowej nagrody magazynu „ECHO Klassik” za swój pierwszy album nagrany dla Sony w 2011 roku oraz tytułu Młodego Artysty Roku).
Na koniec zabrzmi utwór niezwykły: słynne Wariacje Enigma op. 36 Edwarda Elgara (1857-1934). Uważany za odnowiciela muzyki angielskiej, ten znakomity kompozytor był bodaj ostatnim klasycyzującym romantykiem na kontynencie. Wariacje Enigma należą z kolei do jego najsłynniejszych utworów. Na tę porywającą słuchaczy na całym świecie kompozycję składa się czternaście wariacji, z których każda jest muzycznym portretem jednego z przyjaciół Elgara, jego żony, a także samego kompozytora. Z jednym wyjątkiem, każda z wariacji została opatrzona inicjałami “portretowanej” osoby. Np. pierwsza z wariacji nosi przydomek C.A.E., czyli inicjały żony kompozytora: Caroline Alice Elgar. Warto jednak pamiętać, że w tych niezwykłych wariacjach nie chodzi wyłącznie o charakteryzowanie muzyką poszczególnych osób, ale także o naśladowanie ich zachowań – np. nietypowego śmiechu. Tajemnica wszystkich inicjałów i przydomków została już dawno rozwiązana – zrobił to zresztą sam kompozytor. Jedyną z wariacji, która nie jest opatrzona inicjałami jest wariacja nr 13. Badacze przypuszczają, że tajemnicza Romanza, jest portretem Helen Weaver – narzeczonej kompozytora, która w 1884 roku zerwała zaręczyny i wyjechała do Nowej Zelandii.
ARTYŚCI
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie
Sarah Christian –skrzypce
Maximilian Hornung – wiolonczela
Rune Bergmann – dyrygent
UTWORY
Johannes Brahms – Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
Edward Elgar – Wariacje Enigma op. 36
Komentarze
0