W dobie digitalnej rewolucji ikonicznej malarstwo jawić się może jako relikt dawnego, nawet „przedanalogowego” systemu produkcji przedstawień. Niemniej dla Zbigniewa Romańczuka stanowi ono wciąż podstawową formę ekspresji twórczej, choć permanentnie ewoluuje jego podejście do malarskiej materii. Prezentowane na wystawie obrazy swoją genezę mają w dotychczasowym malarskim procesie myślowego konstruowania obrazu, technologiczne zapośredniczenie sprawia jednak, że stanowią one swoistą wyprawę poza malarstwo w stronę malarskości obrazu cyfrowego. Hybrydyczność procesu twórczego objawia się w zestawieniu tradycyjności artefaktu – blejtram i płótno – z wykorzystaniem nowych technologii – grafiki komputerowej i druku cyfrowego – jako narzędzi edycji i wytworzenia obrazu.
Dotychczasowy ekspresyjny malarski idiom artysty, istotę którego stanowi swoboda dynamicznego połączenia kolorów i kształtów, w zetknięciu z cyfrowym medium edycji obrazu uporządkowany zostaje w system geometrycznych form barwnych. W kilku pracach intensywność zastosowanej kolorystyki powoduje wrażenie wibrowania powierzchni obrazowej, efektu zbliżonego do działań twórców op-artu. Dla kontrastu w monochromatycznej kolorystyce utrzymane są obrazy „pikselowe”, zbudowane z najmniejszych elementów formotwórczych elektronicznej tekstury obrazu.
W prezentowanej ekspozycji Zbigniew Romańczuk zdecydowanie odchodzi od charakterystycznej dotąd w jego twórczości inspiracji otaczającą rzeczywistością na rzecz eksperymentu z cyfrową obróbką form graficznych. Ta tendencja zdaje się pogłębiać w jego ostatnich pracach, niemniej spoiwem łączącym całokształt dorobku artysty niezmiennie pozostaje eksplorowanie malarstwa jako formy ekspresji twórczej. Anna Musiał-Gąsiorowska
Zbigniew Romańczuk jest Prorektorem ds. Nauki Akademii Sztuki w Szczecinie. Prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów. W 1983 roku ukończył studia w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Od 1988 roku był pracownikiem naukowo-dydaktycznym, a od 2006 roku – profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Szczecińskiego. W latach 1993–1994 odbył staż w ramach stypendium w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze. W 1997 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W roku 2005 uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w zakresie malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W latach 2005–2010 był Kierownikiem Zakładu Edukacji Plastycznej i Wychowania Estetycznego w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Szczecińskiego. Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych oraz zbiorowych malarstwa w kraju i za granicą, między innymi w Lublinie, Warszawie, Krakowie, Pizie, Berlinie, Rostocku, Stralsundzie i Greifswaldzie.
Komentarze
0