PREMIERA: DYMNY

Dymny był poetą, prozaikiem, scenarzystą, aktorem, plastykiem, satyrykiem i współtwórcą wielu kabaretów, w tym legendarnej krakowskiej Piwnicy pod Baranami. Aby unaocznić ogrom jego twórczości wystarczy powiedzieć, że samych tekstów piosenek napisał ponad trzysta, z czego wiele weszło na stałe do kanonu polskiej kultury.

Analiza dzieł Dymnego pokazuje przede wszystkim jego nieograniczoną wyobraźnię tworzącą nowe wszechświaty. Jest erudytą swobodnie poruszającym się wśród różnorodnych form i czerpiącym zarówno z tego, co „wysokie”, jak i z tego, co „niskie”. Z tego, co było i tego, co prorokuje, że będzie.

„Dymny” został pomyślany jako swoisty kolaż mający ukazać bogactwo i ponadczasowość jego twórczości.

Spektakl składa się z dwóch części. Część pierwsza osnuta jest wokół klimatu krakowskiej bohemy, w szczególności Piwnicy pod Baranami. Tworząca ją rajska cyganeria - artyści wszelkich dziedzin sztuki - przetrwała w pieśniach i opowieściach o tzw. „artystycznym piwnicznym życiu”, które łączyło w sobie upoetycznienie rzeczywistości z urzeczywistnieniem poezji.

Związki Teatru Polskiego, a szczególnie działającego w nim kabaretu Czarny Kot Rudy, z Piwnicą pod Baranami są niezwykłe. Wielokrotnie gościł on na swoich deskach artystów z Krakowa. Przez lata organizował poświęcone im – właśnie poprzez postać Wiesława Dymnego - Dymnalia. Tym, co połączyło oba kabarety było nie tylko opisywanie świata podobnymi metaforami, ale i po prostu najszczersza ludzka sympatia. Sam Piotr Skrzynecki mówił o artystach z Kota - „Moje brylanty ze Szczecina”, a oni nie pozostawali mu dłużni. Nic dziwnego, że portrety i Skrzyneckiego i Dymnego, zostały umieszczone wśród patronów szczecińskiego kabaretu.

Część druga spektaklu przenosi nas z Krakowa - małej ojczyzny artystów, do Ojczyzny Wielkiej - Polski. To zanurzenie się w źródle bijącym z polskiego folkloru, rodzimych obrzędów i tradycji. Polska przedstawiona jest też w drugim kontekście, przez pryzmat swojej skomplikowanej historii rzutującej na cechy narodowe, na tzw. „polską mentalność”. Nawiązania zarówno do polskiego folkloru, jak i polskiej historii, pokazują jak bardzo my, współcześni, jesteśmy z tej przeszłości stworzeni. Ta część „Dymnego” przywodzi na myśl wariację na temat „Wesela” Wyspiańskiego.

Zapraszamy na spektakl przepełniony nostalgią za tym, co minione, świadomością tego, co nas stworzyło i radością z różnorodności świata. A wszystko to opisał nam, i naszym potomnym, Wiesław Dymny.

Autor wykorzystanej fotografii: Wojciech Plewiński

scenariusz i reżyseria: Krzysztof Materna

współpraca scenariuszowa: Anna Dymna

współpraca filmowa: Monika Wąs

scenografia: Mariusz Napierała

kostiumy: Dorota Roqueplo

asystent kostiumografa: Sarah Wiśniewska

choreografia, ruch sceniczny: Jarosław Staniek

współpraca choreograficzna: Katarzyna Zielonka

kierownictwo muzyczne: Krzysztof Baranowski

asystent reżysera: Adrianna Szymańska

Obsada:

Olga Adamska

Natalia Brodzińska

Dorota Chrulska

Katarzyna Sadowska

Adrianna Szymańska

Piotr Bumaj

Michał Janicki

Sławomir Kołakowski

Mirosław Kupiec

Wiesław Łągiewka

Krzysztof Niewirowski

Olek Różanek

Jakub Sokołowski

Edward Linde - Lubaszenko (gościnnie)

Krzysztof Baranowski (fortepian)

Wiktor Szostak (instrumenty klawiszowe)

Waldemar Zieliński (gitara)

Paweł Grzesiuk (kontrabas, gitara basowa)

Ireneusz Budny (perkusja)