Tytułem przewodnim wystawy stało się przysłowie angielskie odnotowane na początku XVII wieku „A woman’s work is never done”, czyli „praca kobiety nigdy się nie kończy”. Wśród stu dwudziestu sześciu rycin tworzących ekspozycję, znajdują się znakomite dzieła m.in.: Albrechta Dürera, Rembrandta van Rijn, Petera Paula Rubensa, Williama Hogartha, liczne prace twórców szkoły włoskiej, francuskiej i niderlandzkiej oraz kobiet–rytowniczek.
Podstawą scenariusza jest zestaw prac graficznych powstałych na przestrzeni od XV do XIX wieku, przedstawiających kobiety, ich pracę i codzienność, funkcje i role społeczne, zarówno te standardowe, jak i te daleko wykraczające poza myślowe stereotypy. Ryciny ujęto w siedmiu działach tematycznych: „Matka”, „Towarzyszka i sługa”, „Przedmiot”, „Muza”, „Wojowniczka”, „Wzór dobry, wzór zły”, „Szafarka dobra i zła”.
Prace współczesne ten ciąg dopełniają, a jednocześnie stawiają przed widzem pytanie, w jaki sposób i w jakich kontekstach te kobiece archetypy pojawiają się współcześnie. W przeciwieństwie do „płaskich” grafik przeważają wśród nich prace przestrzenne. Wybrano je, mając na względzie ich „pracowitą”, „niekończącą się” strukturę.
Organizatorzy: Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie i Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie.
Obiekty użyczone na wystawę ze zbiorów: Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie, Muzeum,Narodowego w Krakowie, Galerii Zderzak w Krakowie, oraz artystów: Anny Jesinowicz-Nguyen, Małgorzaty Łojko i Tomasza Rogalińskiego
Komentarze
0