TRAFO Trafostacja Sztuki w Szczecinie serdecznie zaprasza do obejrzenia wystawy polsko-japońskiej "Mono no aware", wernisaż której odbędzie się w czwartek, 13 czerwca br. o godz. 19:00. Wystawa została zrealizowana w ramach programu Celebration – 100-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Japonią. Do udziału zaproszonych zostało 21 artystów i kolektywów z Polski i Japonii. Wszyscy oni uczestniczyli w rezydencjach artystycznych w obu krajach, by stworzyć nowe prace, przeznaczone wyłącznie dla celów tego projektu.
MONO NO AWARE
(w ramach cyklu "Celebration" - projektu trzech wystaw: w Kioto, Poznaniu i Szczecinie)
otwarcie: 13 czerwca (czwartek) 2019 r. o godz. 19:00
wystawa: 13 czerwca - 31 sierpnia 2019 r.
kuratorzy: Akiko Kasuya, Paweł Pachciarek, Stanisław Ruksza
artyści i artystki: Karolina Breguła, Agnieszka Brzeżańska, Piotr Bujak, contact Gonzo, Tomohiro Higashikage, hyslom, Ryosuke Imamura, Yoshimasa Ishibashi i Hideyuki Ando, Satoshi Kawata, Meiro Koizumi, Daniel Koniusz, Robert Kuśmirowski, Maria Loboda, Masanori Matsuda, Mitsuhiro Okamoto, Alicja Rogalska, Yuriko Sasaoka, Łukasz Surowiec, Stachu Szumski, Yuske Taninaka, Makiko Yamamoto
Trafostacja Sztuki zaparsza od wtorku do niedzieli w godz. 11:00-19:00.
Na artystycznej mapie wydarzeń kulturalnych w Japonii i Polsce pojawił się zupełnie nowy, zorganizowany na niespotykaną dotychczas skalę projekt, obejmujący serię wystaw z dziedziny sztuki współczesnej – Celebration. To efekt dwuletnich starań entuzjastów, którzy powołali do życia wyjątkowy projekt, mający szansę jako wydarzenie cykliczne oddziaływać i pozostać w świadomości odbiorców obu krajów przez kolejne lata. Wydarzenia odbędą się w trzech miastach: Kioto, Poznaniu i Szczecinie. Kuratorami wystaw są prof. Akiko Kasuya i Paweł Pachciarek, a w Szczecinie również Stanisław Ruksza, natomiast funkcję doradcy programowego pełni legendarny japoński kurator, prof. Akira Tatehata.
Do udziału w wystawie zaproszonych zostało 21 artystów i kolektywów z Polski i Japonii. Wszyscy oni uczestniczyli w rezydencjach artystycznych w obu krajach, by stworzyć nowe prace, przeznaczone wyłącznie dla celów tego projektu. Ta śmiała, stanowiąca nie lada wyzwanie logistyczne koncepcja zakłada dodatkowo opowiedzenie przez każdego z artystów pewnego rodzaju historii w trzech niezależnych aktach-rozdziałach, rozumianych jako ciąg jednej narracji rozwijającej się na przestrzeni trzech wystaw. Mimo że poszczególne wystawy pomyślane są jako częściowo niezależne byty, to aby móc w pełni prześledzić i najlepiej uchwycić istotę działań, strategii artystycznych i kierunek kuratorskiej wędrówki, warto zobaczyć wszystkie trzy.
Wystawa odbywa się w ramach programu 100-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Japonią. To właśnie współpraca leży u podstaw całego projektu, który doprowadzić ma do dialogu w obrębie artystycznych par.
Jednym z najważniejszych celów projektu Celebration jest także stworzenie warunków do faktycznej i „żywej” wymiany doświadczeń pomiędzy artystami, co w założeniu ma zwiększyć potencjał stworzenia zupełnie nowych prac. Przed artystami, jak i kuratorami stanęło niełatwe zadanie opowiedzenia o wybranych kategoriach estetycznych, społecznych czy historycznych z dwóch perspektyw, tak, by zarówno publiczność w Japonii, jak i w Polsce nie odniosła wrażenia powierzchowności czy narracyjnej pychy w prezentowanych po obu stronach globu pracach.
Pomimo ograniczeń wynikających z odległości, problemów komunikacyjnych czy wreszcie różnych perspektyw twórczych, udało się doprowadzić do spotkania pomiędzy artystami biorącymi udział w projekcie i w efekcie do stworzenia serii wspólnych prac, jak choćby w przypadku Stacha Szumskiego i Satoshiego Kawaty, czy – jak w przypadku Łukasza Surowca i Yuriko Sasaoki – przygotowania wspólnych warsztatów, które odbędą się zarówno w Japonii, jak i w Polsce. Bez względu na rezultat, najważniejsze było jednak – dzięki zaproszeniu na rezydencje artystów z Polski do Japonii i z Japonii do Polski – stworzenie platformy do nawiązania twórczego dialogu i wzajemnych inspiracji na kolejne lata.
Wystawa Mono no aware w TRAFO to trzeci, wieńczący akt z cyklu wystaw Celebration odbywających się w Kioto, Poznaniu i Szczecinie.
Mono no aware to jedna z podstawowych japońskich kategorii estetycznych, odnosząca się do odnajdywania w świecie melancholijnego piękna. Wystawa nawiązuje do tych procesów, podkreśla jednocześnie relacyjność pojęciową, estetyczną czy duchową między Wschodem i Zachodem. To, co wydawać by się mogło być zarezerwowane wyłącznie dla danego kręgu kulturowego, w przypadku „patosu rzeczy” (mono no aware) Wschodu znajduje dopełnienie w antropologii tragiczności Zachodu przeprowadzonej przez Maxa Schelera. Pokaz bardziej próbuje ukazać to, co wspólne, będące podwaliną dla nowego, niż prezentować różnice.
Inicjatorem wystawy jest Instytut Adama Mickiewicza, główny partner projektu.
Instytut Adama Mickiewicza jest narodową instytucją, której misją jest prezentowanie polskiej kultury i dziedzictwa w środowisku międzynarodowym, także poprzez stronę Culture.pl – codziennie aktualizowany serwis informujący o najciekawszych wydarzeniach artystycznych. W ramach dotychczasowych działań na całym świecie Instytut zrealizował ponad 8 tysięcy wydarzeń, które obejrzało blisko 60 milionów widzów.
Partnerzy: Kyoto Art Centre, Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, Poznań Art Week
Patronat: Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydent Miasta Szczecin, Akademia Sztuki w Szczecinie
otwarcie wystawy w Kioto: 18-19 maja 2019 r.
otwarcie wystawy w Poznaniu: 31 maja 2019 r.
zob.: https://culture.pl/pl/wydarzenie/polsko-japonska-wystawa-sztuki-wspolczesnej-celebration
Komentarze
0