W szczecińskim Muzeum Techniki i Komunikacji od wtorku będzie można oglądać Stoewera Greif. To ostatni z zabytkowych samochodów tej marki zakupionych od Manfrieda Bauera, kolekcjonera, który sprzedał miastu całe swoje prywatne muzeum, działające wcześniej w Wald-Michelbach w Hesji.
Pozyskane przez MTiK auto to kabriolet wyprodukowany w 1938 r. w szczecińskiej fabryce braci Stoewerów. Był to wówczas prosty, niezawodny samochód użytkowy, najpopularniejszy spośród cywilnych modeli tej marki.
„Poświęcałem temu każdą wolną chwilę”
Stoewer Greif, który właśnie trafił na stałe do Szczecina, jest jedynym na świecie w pełni odrestaurowanym kabrioletem tego typu. To zasługa Manfrieda Bauera, przez lata rozwijającego swoje muzeum Stoewerów
– To był mój pierwszy Stoewer. Kupiłem go w 1989 roku od kolekcjonera ze Szwajcarii – wspomina. – Potrzebowałem 7,5 roku, żeby przeprowadzić jego restaurację. Poświęcałem temu każdą wolną chwilę, choć oczywiście były również takie prace, które musiałem przekazać specjalistom.
Do Sankt Petersburga i z powrotem
Efekt jest taki, że ponad 80-letni samochód nie tylko świetnie się prezentuje, ale wciąż jest również na chodzie. Można było się o tym przekonać w poniedziałek, gdy dotychczasowy właściciel wykonał rundę po muzealnym dziedzińcu.
– Z tym samochodem brałem udział w wielu wydarzeniach, zarówno w Niemczech, jak i w Polsce. Odbyłem nim np. podróż do Sankt Petersburga, w tę i z powrotem. Całą trasę przejechał na własnych kołach – podkreśla pan Manfried.
„Teraz się z nim rozstaję, ale pozostanie w dobrym miejscu”
Miasto kupiło od niego całe muzeum z Wald-Michelbach (wszystkie eksponaty kosztowały łącznie 750 tys. euro). Wcześniejszemu właścicielowi zależało, żeby kolekcja nie uległa rozproszeniu, więc chętnie skorzystał z oferty Muzeum Techniki i Komunikacji. Wcześniej przekazał m.in. 6 innych samochodów, ale w przypadku opisywanego Stoewera Greif, poprosił, by mógł zostawić go sobie dłużej. Aż do dzisiaj.
– Bardzo się cieszę, że znalazł nowy dom tutaj w Szczecinie. To jest mój pierwszy Stoewer, a zarazem ostatni. Teraz się z nim rozstaję, ale pozostanie w dobrym miejscu – mówi Manfried Bauer.
Zabytkowy kabriolet pojawi się na ulicach Szczecina
Nowy nabytek można będzie już we wtorek obejrzeć na wystawie w Muzeum Techniki i Komunikacji w hali dawnej zajezdni przy ul. Niemierzyńskiej. Jest czynne od wtorku do niedzieli, a właśnie we wtorek wstęp jest bezpłatny.
– Jesteśmy bardzo szcżęśliwi, że mamy ostatni samochód z kolekcji, którą zgromadził pan Manfried Bauer. Jest to samochód, który jeździ i chcemy, żeby dołączył do dwóch Stoewerów zarejestrowanych już na „żółtych tablicach”, czyli do Arkony i Sediny. Dzięki temu, od czasu do czasu, w bezpiecznych warunkach, będzie mógł zaprezentować się również na ulicach Szczecina – zapewnia Stanisław Horoszko, dyrektor MTiK.
Kilkaset unikatowych eksponatów
Na wystawie zobaczyć można również sześć innych zabytkowych Stoewerów, które do Szczecina dotarły już wcześniej: Stoewer C-2 z 1913 roku, Stoewer S-8 z 1928 roku, Stoewer V5 Cabrio-limousine z 1931 roku, Stoewer V5 Sport z 1931 roku, Stoewer Arkona z 1939 roku oraz Stoewer Sedina z 1939 roku. Są też inne elementy historycznej spuścizny przemysłowego imperium braci Stoewerów: rowery, maszyny do pisania, maszyny do szycia i wiele drobnych pamiątek.
W przyszłym roku do Szczecina powinno jeszcze przyjechać gigantyczne archiwum, złożone z dokumentów, fotografii i wydawnictw związanych z fabrykami Stoewerów w naszym mieście.
Dane techniczne zakupionego Stoewera Greif:
Rok produkcji: 1938.
Typ nadwozia: kabriolet.
Silnik: przeciwsobny – boxer, z zapłonem iskrowym, czterosuwowy, czterocylindrowy, o pojemności skokowej 1484 cm3 i mocy 34 KM przy 3600 obr./min, rozrząd górnozaworowy.
Smarowanie: ciśnieniowe, z pompą zębatą, łożyska główne ślizgowe.
Układ chłodzenia: powietrzem, z obiegiem wymuszonym dmuchawą osiowo-promieniową, wirnik zamocowany na wale korbowym z przodu silnika.
Przeniesienie napędu: sprzęgło tarczowe suche, skrzynia czterobiegowa, przekładnia główna stożkowa z mechanizmem różnicowym, tylny most napędowy z półosiami wahliwymi, napęd na koła tylne.
Zawieszenie przednie: niezależne, na dwóch poprzecznych resorach piórowych pełniących funkcję wahaczy poprzecznych, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe.
Zawieszenie tylne: niezależne, resor poprzeczny i półosie wahliwe tylnego mostu pełniące funkcję wahaczy poprzecznych, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe. Układ kierowniczy: trapezowy, przekładnia zębatkowa.
Układ hamulcowy: hydrauliczny, bębnowy, działający na koła obu osi, hamulec pomocniczy mechaniczny, działający na koła osi tylnej.
Deska rozdzielcza: prędkościomierz z drogomierzem, zespolony wskaźnik poziomu paliwa i ciśnienia oleju firmy VDO.
Ciężar: 1.080 kg.
Prędkość maksymalna: 100 km/h.
Komentarze
5