„STRYJEŃSKA. Let’s dance, Zofia!” to monodram w wykonaniu Doroty Landowskiej, w którym Zofia Stryjeńska opowiada o swoim życiu. Spektakl tworzony przez zespół międzynarodowych artystów jest podróżą teatralną, dokumentalno-filmową oraz muzyczną. Zdjęcia zostały nakręcone w tym roku w miejscach, z którymi związana była Stryjeńska – w Monachium, Paryżu i Genewie.
SPEKTAKL "Stryjeńska. Let’s Dance Zofia" TOWARZYSZYĆ BĘDZIE INAUGURACJI 24. Jesiennego Turnieju Recytatorskiego ROMANTYCZNIE 8 listopada o godz. 19:00
wstęp wolny – po wcześniejszym zarezerwowaniu wejściówki (warsztaty@klubdelta.pl)
Historia Zofii Stryjeńskiej to opowieść o jej miłości do męża, Karola Stryjeńskiego, o marzeniu by budować rodzinne gniazdo, ale także jednoczesnej potrzebie samotności, w której spełniałaby się jako malarka. Zofia, walcząc o miłość do człowieka i miłość do sztuki, wpada w swoisty obłęd, szaleństwo, z powodu którego mąż dwukrotnie i „dla jej dobra” umieszcza ją w szpitalu psychiatrycznym. Może to jednak jego sposób na wolność od szalonej miłości, dla której Zofia biega za Karolem po Zakopanem, a nawet goni go z rewolwerem po Paryżu?
Tylko jak pogodzić te wszystkie miłości w jednym życiu? Ich dzieci Zofia oddaje na wychowanie Żańci brzyduli, czyli swojej bratowej. Pracuje także jak w obłędzie: nie je, nie myje się. Wystawia obrazy w Polsce i na świecie, wykonuje ilustracje do książek – do „Trenów” Kochanowskiego, „Sielanek” Szymonowica, „Monachomachii” Krasickiego, wierszy Przerwy-Tetmajera, tworzy scenografie i projekty kostiumów do baletu Szymanowskiego „Harnasie”, maluje polichromie, tworzy wnętrza statków „Piłsudski” i „Batory”. Dobre czasy mijają jednak szybko. Zofia tuła się po hotelach i wynajmowanych pracowniach, żyje jak kloszard, pożycza pieniądze, zastawia obrazy i garderobę, chronicznie bieduje. Wybucha wojna. Zofia trzyma się Polski, choć ma szwajcarski paszport. Próbę wyjazdu podejmuje dopiero wówczas, gdy do Krakowa wkraczają Rosjanie.
I tak Polska, ta, która tak bardzo była w jej sercu, zapomina o niej na długie lata, a reanimuje ją dopiero w 2008 roku, kiedy w Krakowie zostanie zorganizowana pierwsza po wojnie wystawa jej dzieł.
Twórcy:
Kreacja aktorska: Dorota Landowska
Reżyseria: Joanna Lewicka
Film: Anna Duda
Kostium i scenografia: Elbruzda (Marta Góźdź)
Muzyka: Christoph Coburger
Dźwięk: Lech Pukos
Światło: Damian Bakalarz
Asystent reżysera: Paulina Prokopiuk
Kierownictwo produkcji: Łukasz Wójtowicz
Na podstawie dramatu Anny Dudy „Stryjeńska. Let´s dance, Zofia!“
Scenariusz: Anna Duda, Dorota Landowska, Joanna Lewicka
Wykonanie muzyki – zespół Teatru Muzycznego w Lublinie i doangażowani: Dariusz Domański (trąbka), Marcin Domański (klarnet), Ilona Drozd (marimba, wibrafon), Maksymilian Grzesiak (skrzypce), Karolina Hordyjewicz (klawisze), Tomasz Jusiak (gitara), Krzysztof Redas (perkusja), Mariusz Rybski (kontrabas), Wojciech Sochacki (puzon), Karol Wróblewski (kotły), Jarosław Wrona (akordeon)
Obsługa techniczna sceny: zespół Centrum Spotkania Kultur
Wykonanie scenografii: pracownie Teatru Muzycznego w Lublinie
Spektakl powstał w koprodukcji Stowarzyszenia Artystów Bliski Wschód, Centrum Spotkania Kultur oraz Teatru Muzycznego w Lublinie.
Partnerami projektu są: PKP LSH sp. z o.o., Instytut Polski w Rzymie, Instytut Polski w Paryżu, Przedstawicielstwo RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie, Konsulat Generalny RP w Monachium.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Zrealizowano dzięki wsparciu Miasta Lublin oraz Województwa Lubelskiego.
Komentarze
0