Zderzenie żywiołu młodości z dojrzałością i nostalgią za przeszłością – tak w skrócie można podsumować program, który zaprezentuje International Lutosławski Youth Orchestra. Młodość i energia to przede wszystkim sam zespół ILYO – projekt orkiestrowy zainicjowany pięć lat temu (w roku jubileuszu stulecia urodzin patrona zespołu), który współtworzą co roku instrumentaliści w wieku 18–30 lat. Podczas kolejnych edycji wykonawcy poznają, a następnie prezentują szerokiej publiczności dorobek Witolda Lutosławskiego oraz utwory ze światowej literatury symfonicznej. Podczas tegorocznej, piątej edycji orkiestrę poprowadzi maestro Rune Bergmann, dyrektor artystyczny Filharmonii w Szczecinie.
ARTYŚCI:
International Lutosławski Youth Orchestra
Piotr Alexewicz - fortepian
Rune Bergmann - dyrygent
UTWORY:
Fryderyk Chopin - Koncert fortepianowy nr 2 f-moll op. 21
Witold Lutosławski - Symfonia nr 4
Zoltán Kodály - Tańce z Galanty
Całą paletę uczuć i nastrojów młodego artysty znajdziemy w Koncercie fortepianowym f-moll op. 21 Fryderyka Chopina, który zabrzmi w wykonaniu - a jakże - młodego, ale już utytułowanego pianisty Piotra Alexewicza. Dzieło niespełna dwudziestoletniego kompozytora powstało pod wpływem uczucia do Konstancji Gładkowskiej, pierwszej miłości artysty. Wyraz jego młodzieńczego zadurzenia usłyszymy przede wszystkim w części drugiej, Larghetto, będącej snującym się sennie nokturnem. Po tym rozmarzeniu twórca zmieni całkowicie oblicze utworu, przenosząc słuchaczy w wir żywiołowego ludowego mazura.
Przedstawicielami twórczej dojrzałości są w programie koncertu Witold Lutosławski i Zoltán Kodály. IV Symfonia Lutosławskiego to ostatni utwór z gatunku symfonii w dorobku polskiego twórcy. Powstawał w latach 1988–1992 na zamówienie Los Angeles Philharmonic Orchestra i stanowi swoistą syntezę stylu kompozytora. Kompozycja utrzymana jest w typowej dla Lutosławskiego dwuczęściowej formie, w której liryczne, pełne nostalgii i zadumy frazy przeplatają się z gwałtownymi fragmentami tutti. IV Symfonia to także przykład mistrzostwa, jakie dojrzały kompozytor osiągnął w technice orkiestracji i zestawiania instrumentalnych współbrzmień.
„Tańce z Galánty” Zoltána Kodálya stanowią z kolei powrót twórcy do krainy dzieciństwa i jego pierwszych muzycznych doświadczeń. Napisane w 1933 roku, wykazują wyraźne inspiracje folklorem, który kompozytor poznał w Galancie, niewielkim miasteczku, obecnie na terenie Słowacji, gdzie spędził kilka wczesnych lat życia. Koncertowały tam liczne cygańskie kapele, które dla przyszłego twórcy stanowiły najwcześniejsze zetknięcie z muzyką „orkiestrową”. Po latach artysta ujął poznane wówczas melodie w prawdziwie symfoniczną formę, mieniącą się całą paletą orkiestrowych brzmień.
Komentarze
0