Malarze Normandii [wystawa]

Kolekcja „Malarstwo w Normandii”, stworzona w 1992 roku z inicjatywy Rady Regionu Dolnej Normandii i przy wsparciu partnerów prywatnych, to ponad 100 dzieł malarskich różnych artystów. Istotą kolekcji są malarskie przedstawienia Normandii powstałe pod koniec XIX i na początku XX wieku. Honfleur, Le Havre, a później Rouen – nazwy tych miejscowości są synonimem twórczej wymiany myśli na temat najważniejszych idei kształtującego się modernizmu, znanych jako impresjonizm i fowizm. Claude Monet i Johan Barthold Jongkind, Albert Lebourg i Joseph Delattre, Albert Marquet i Raoul Dufy, to tylko niektóre z wielu nazwisk artystów, dzięki którym Normandia stała się archetypem (miejscem) czystej przyjemności malowania.

Tytuł kolekcji to sugestia podróży, podczas której odkrywać będziemy niezwykłe pejzaże normandzkiej wsi i normandzkiego wybrzeża, osadzone w tradycji romantycznego naturalizmu i obdarzone kontemplacyjnym charakterem krajobrazu. Wiele z obrazów kolekcji podkreśla piękno mniej znanych światu miejsc. Wybór obrazów dyktowany jest dość szczególnym aspektem – dyskretnym, niekiedy utajonym wpływem pejzażu, przy przedstawieniu znanych miejsc i scen, które nie odgrywają wiodącej roli. Corot i Boudin mają swój „szary impresjonizm”, zaś Signac i Louvrier swój perłowy koloryzm. Kolejność, w jakiej dzieła są prezentowane, odzwierciedla sekwencję łączącą wymiar fizyczny z topografią. Punktem wyjścia jest zatem farma Saint Siméon, powiązane z nią przedstawienia wybrzeża i miejsc związanych z nadmorskim wypoczynkiem. Następnie kierując się w górę rzeki, podążając wzdłuż brzegów Sekwany, docieramy do serca regionu, gdzieś pośród wiejskiego krajobrazu Normandii.

Na przełomie XVIII i XIX wieku świat sztuki zdominowany był przez akademickie malarstwo rodzajowe i historyczne. Kształcenie artystyczne młodych twórców polegało między innymi na perfekcyjnym opanowaniu rysunku i wieloletnim studiowaniu odlewów antycznych rzeźb i żywych modeli. Technika malarska, jakiej uczono i do jakiej przyzwyczajona była publiczność, dawać miała efekt gładkiej, niemal jednolitej powierzchni obrazu. Tematyka obrazów nie wykraczała poza motywy zaczerpnięte z historii, często anegdotyczne, ilustrację mitologii czy konwencjonalne i idealizowane sceny rodzajowe. Stopniowo wielu artystów zaczęło jednak zrywać z oficjalnymi zasadami rządzącymi sztuką. Opierając się na doświadczeniach romantyków, wyszli z pracowni malować w plenerze. Pejzaż, traktowany dotychczas jako gatunek najmniej wartościowy, stawał się tematem rewolucjonizującym technikę malarską, sposób postrzegania barw, światła i kształtów. Proces ten prowadził do powstania pierwszych dzieł impresjonistycznych, w których kolor i swobodny gest malarski odegrały kluczową rolę. Obrazy Moneta, Renoira czy mniej znanego Boudina i wielu innych otworzyły drogę do kolejnych wielkich zmian w dziejach sztuki. Malarze tacy jak Corot czy Courbet kierowali swoją uwagę w stronę świata, który ich otaczał, poszukując tematów związanych z codziennością, pracą i kondycją człowieka. Ważnym miejscem na mapie ówczesnych artystycznych poszukiwań i inspiracji stała się Normandia. Ze względu na kulturową i przyrodniczą różnorodność region ten stwarzał artystom możliwość rozwijania nowych nurtów pojawiających się w sztuce oraz twórczej indywidualności, tak istotnej dla sztuki nowoczesnej.
[Alain Tapié, Dyrektor Kolekcji]

Podczas wystawy w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Sztuki Współczesnej zobaczyć można 79 prac autorstwa 32 artystów.

Wystawa czynna jest do 22 maja 2016 roku.

Wernisaż odbędzie się 26 lutego o godz. 17:00. Wstęp na wernisaż jest wolny.

na zdjęciu: Eugène Delacroix, Falezy Dieppe, ok. 1834 akwarela na papierze, 12,8 x 16,8 cm