"Znaleźli nas w internecie" Jeremy Haffner

Rąbka tajemnicy tego fenomenalnego zespołu, przed koncertem na Szczecin Baltic rock Meeting (27 maja) uchyli przed nami sam Jeremy Haffner.

Oedipus to Edyp Sofoklesa?

Co kryje się pod nazwą zespołu? Fascynacja grecką mitologią, kompleks Edypa czy bezsilność jednostki wobec przeznaczenia? Szczerze, nazwaliśmy zespół, kiedy mieliśmy po trzynaście lat. Na lekcji łaciny tłumaczyliśmy Króla Edypa i wątek ten bardzo nas zainteresował. Temat tabu był dla nas bardzo pociągający. Dodatkowo, ta nazwa wprawiała naszych rodziców w zakłopotanie, więc wiedzieliśmy, że jest to dobre. Warto dodać, że do dziś Jeremy biegle włada łaciną.

I co z tym hokejem?

Po zdobyciu National Championship wydawać by się mogło, że panowie są na prostej drodze, żeby zostać zawodowymi graczami hokeja. Coś poszło nie tak, Jeremy? Byłem o wiele mniej zainteresowany tym, by swoje życie poświęcić sportowi. Sztuka i muzyka to były rzeczy, które po prostu wiedziałem, że muszę robić. Nie miałem takiej pasji do hokeja. Kocham ten sport, ale w moich żyłach płynie muzyka.

A więc muzyka!

Przez ponad dekadę formacja była znana tylko w kręgach undergroundowej sceny muzycznej słonecznego Los Angeles. Haffner w tamtym czasie był właścicielem Hangaru 1018. Była to przestrzeń, w której można było posłuchać muzyki na żywo i podziwiać pracę młodych, niezależnych twórców. To właśnie tam tytułowy Edyp (Jeremy) nawiązał współpracę z artystami, którzy później stworzyli okładki ich dwóch niezależnych płyt Humbility (2006) i Covetous (2008). Jaki był najtrudniejszy moment w karierze Kalifornijczyków? Przez dłuższy czas walczyliśmy o kontrakt w Stanach. W Nowym Jorku zaprezentowaliśmy się wytwórni płytowej Columbia, która nas pokochała. Poprosili abyśmy wrócili do nich po sześciu miesiącach z nowym materiałem. W międzyczasie wszyscy z tej firmy zostali zwolnieni i wróciliśmy do punktu wyjścia. Dzięki temu jeszcze bardziej doceniamy relację, jaką mamy dziś z naszą międzynarodową wytwórnią THC/Rocket Science.

Ach, ten Internet.

W roku 2010 polska stacja radiowa Eska Rock wprowadziła na swoją antenę energetyczny kawałek Oedipusa Tres Las, jednocześnie otwierając przed nim międzynarodową karierę. W 2011 roku muzycy podpisali kontrakt z THC/Rocket Science. Jak to dziś wspomina wokalista: Bycie wyemitowanym przez Eskę było niesamowitym zbiegiem okoliczności. Znaleźli nas w Internecie. Byliśmy strasznie zaskoczeni sposobem, w jaki „Tres Las” zostało przyjęte. O całym zamieszaniu dowiedzieliśmy się trafiając na filmik na YouTube, który wspominał o Esce. Traktowali nas świetnie i zawdzięczamy im wiele.

Wesoły kawałek o trzech amigos szturmem zdobył polskie listy przebojów, wraz z ich innym utworem Jack and Ginger znalazł się na składance Now: That’s What I Call Music!

Do trzech razy sztuka.

Zespół do tej pory odwiedził Polskę dwukrotnie: przy okazji urodzin Eski Rock i Ursynaliów, czyli największego studenckiego festiwalu w Europie. Jak wspominają kraj nad Wisłą? Nasze ostatnie koncerty w Polsce były fantastyczne. Wszystko działo się jednak bardzo szybko, nie mieliśmy tak naprawdę szansy w pełni doświadczyć wszystkiego, czego chcieliśmy. Cieszymy się więc, że tym razem będziemy mogli spędzić więcej czasu z przyjaciółmi i fanami.

Muzyczne trio porównywane jest do klasyki gatunku rodem z Toola, połączonej z teatralnością Muse.

Formacja wystąpi w naszym mieście w ramach Szczecin Baltic Rock Meeting 27 maja wraz z Carpark North, Muchami, Too Late i Bona Fides.