Teatr Polski

Inicjatorem utworzenia teatru w powojennym Szczecinie był S. Czapelski, a pierwszym dyrektorem B. Skąpski. 15.04.1946 r. zainaugurował działalność premierą „Damy i Huzary” A. Fredy w reżyserii B. Skąpskiego, a zakończył 31.08.1946 „Myszą kościelną” Fodora. W tym czasie przygotował 5 premier, zagrał łącznie 84 przedstawienia.

TP był przedsiębiorstwem prywatnym, częściowo subwencjonowanym, podobnie jak jego następca – Teatr „Komedia Muzyczna”. Działał on w tej samej siedzibie od 1.09.1946 (inauguracja rewią „Na falach Odry”) do grudnia 1948, zmieniając w 1947 nazwę na „Teatr Polski” (09-12.1948 pod zarządem komisarycznym F. Smosarskiego). Przygotował w tym czasie 39 premier, zagrał ponad 800 przestawień, które obejrzało łącznie ok. 230 tys. widzów, również spoza Szczecina. Teatr S. Czosnowskiego prowadził także działalność objazdową. Największe wydarzenia teatralne tego okresu to m.in.: „Przeprowadzka” Roztworowskiego (26.09.1946), „Moralność pani Dulskiej” Zapolskiej (4.10.1947), „Cień” Niccodemiego z M. Malicką (18.10.1947), „Przy drzwiach zamkniętych” i „Ladacznica z zasadami” Sartre'a (5.05.1948). W 1949 uruchomiono w TP na krótko „Małą Scenę” (m.in. „Mąż i żona Fredry”).

 

Poniedziałek: zamknięte
Wtorek: zamknięte
Środa: zamknięte
Czwartek: zamknięte
Piątek: zamknięte
Sobota: zamknięte
Niedziela: zamknięte