Gdzie i kiedy?
Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina
Ks. Mściwoja II 8
środa, 26 października 2016, 16:00
Za ile?
darmowe
W ramach cyklu "Środy z historią Szczecina" zapraszamy na wykład dr. hab. Pawła Guta (Archiwum Państwowe w Szczecinie) zatytułowany "Wodociągi szczecińskie do początków XIX wieku", który odbędzie się 26 października (środa) o godzinie 17.00 w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina, w Ratuszu Staromiejskim przy ulicy Księcia Mściwoja II 8. Wstęp wolny.
W późnym średniowieczu w miastach europejskich w następstwie kontaktów z Bliskim Wschodem, gdzie przetrwały antyczne urządzenia komunalne, m.in. wodociągi i kanalizacje, zaczęto interesować się urządzeniami technicznymi, które poprawiłyby dostęp ich mieszkańców do świeżej wody. Już w okresie XIV–XV wieku na Śląsku, w Wielkopolsce i na Pomorzu Gdańskim pojawiły się pierwsze wodociągi.
Także w Szczecinie, według prof. Jana Marii Piskorskiego, wodociąg (aquaeductus) działał już w połowie XIV wieku. Wszystko wskazuje jednak na to, że nie był to system rozprowadzający wodę po całym mieście, lecz wodociąg (lub wodociągi) o zasięgu lokalnym, doprowadzający wodę od jednej ze studni do kilku położonych w jej pobliżu domostw drewnianymi rurami. Pierwszy znany i opisany wodociąg w Szczecinie działał w XVI i XVII wieku. Zaopatrywał on w wodę prowadzoną ze wzgórz niebuszewskich jedynie zamek książęcy. Stał się on kością niezgody między mieszczanami a księciem Janem Fryderykiem. Działał do połowy XVII wieku i został zniszczony w trakcie oblężenia Szczecina w 1659 lub 1676/1677 roku.
Drugi wodociąg szczeciński został założony w latach 1729–1732. Pobierał on wodę z okolic Warszewa i zaopatrywał w nią już nie tylko zamek, ale również i miasto. Jego najważniejszym elementem była fontanna przy obecnym placu Orła Białego, która stanowiła m.in. miejsce poboru wody dla mieszczan. Jednak wodociąg nie był dostępny dla wszystkich mieszczan, a korzystanie z niego było powodem licznych sporów między magistratem a administracją królewską. Kres działania wodociągu położyło oblężenie Szczecina w drugiej połowie 1813 roku. Na kolejny wodociąg mieszczańscy stolicy Pomorza czekali aż do 1865 roku.
Także w Szczecinie, według prof. Jana Marii Piskorskiego, wodociąg (aquaeductus) działał już w połowie XIV wieku. Wszystko wskazuje jednak na to, że nie był to system rozprowadzający wodę po całym mieście, lecz wodociąg (lub wodociągi) o zasięgu lokalnym, doprowadzający wodę od jednej ze studni do kilku położonych w jej pobliżu domostw drewnianymi rurami. Pierwszy znany i opisany wodociąg w Szczecinie działał w XVI i XVII wieku. Zaopatrywał on w wodę prowadzoną ze wzgórz niebuszewskich jedynie zamek książęcy. Stał się on kością niezgody między mieszczanami a księciem Janem Fryderykiem. Działał do połowy XVII wieku i został zniszczony w trakcie oblężenia Szczecina w 1659 lub 1676/1677 roku.
Drugi wodociąg szczeciński został założony w latach 1729–1732. Pobierał on wodę z okolic Warszewa i zaopatrywał w nią już nie tylko zamek, ale również i miasto. Jego najważniejszym elementem była fontanna przy obecnym placu Orła Białego, która stanowiła m.in. miejsce poboru wody dla mieszczan. Jednak wodociąg nie był dostępny dla wszystkich mieszczan, a korzystanie z niego było powodem licznych sporów między magistratem a administracją królewską. Kres działania wodociągu położyło oblężenie Szczecina w drugiej połowie 1813 roku. Na kolejny wodociąg mieszczańscy stolicy Pomorza czekali aż do 1865 roku.
Komentarze
0