„Oni osiedli w najlepszym z możliwych światów (?)” Powojenny Szczecin i jego literaccy mieszkańcy [Pomerania incognita]

Jedni pomysł ściągnięcia na Pomorze Zachodnie wybitnych ludzi pióra przypisują wojewodzie Leonardowi Borkowiczowi. Inni – by przywołać Czesława Miłosza – widzą w tym zamysł komunistycznej partii, bo przecież „aresztowania słabo docierały do willi w Szczecinie”. Podstawowym wabikiem mającym przyciągnąć literatów była obietnica przekazania im „ładnych domków z ogródkami” i „zapewnienia bytu”. Jak wyglądał obraz warunków bytowych literatów – zapamiętany i zapisany także w wytworzonych przez nich ego-dokumentach? Na co mógł liczyć „twórczy” przesiedleniec? Czy stworzona na Głębokim literacka enklawa, stała się dla jego mieszkańców trwałym i „najlepszym z możliwych światów”?