Po raz pierwszy w tak dużej ilości będzie można zobaczyć zabytki Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie układające się na wystawie w opowieść o wiosennej orce i siewce, letnich żniwach, dożynkach, jesiennych pracach polowych, a także o zimowych zajęciach rolniczych, polegających na pozyskaniu ziaren z kłosów, czyli ich wymłóceniu. Propozycja Muzeum Narodowego w Szczecinie ukazująca dawne rolnictwo ma na celu przypomnienie, jak długą drogę musi przebyć ziarno, aby zamienić się w chleb. Do pracy na roli, niegdyś niezwykle ciężkiej, używano wielu narzędzi do uprawy i obróbki zbóż takich jak: radła, płużyce, pługi, drapacze, brony, sierpy, półkoski, kosy, grabie, a także cepy i służących do oddzielania ziaren od plew wialni.
W wiejskim gospodarstwie ważne były także sprzęty do przechowywania ziarna między innymi skrzynie i kosze oraz miary do określenia jego ilości: korce, półkorce i miary o mniejszej objętości służące do mierzenia mąki. W tradycyjnym gospodarstwie pozyskiwano ją, mieląc ziarno na żarnach rotacyjnych powszechnie używanych jeszcze w XIX wieku.
Ostatnim elementem ekspozycji jest rekonstrukcja kuchni pomorskiej z początku XX wieku. Kuchnia była najważniejszym miejscem wiejskiego domu, w którym toczyło się życie rodziny i wykonywano szereg prac gospodarczych. Jedną z nich było przygotowanie przez gospodynię zaczynu, a następnie ciasta na chleb oraz jego pieczenie w piecu kuchennym lub zewnętrznym stojącym najczęściej w ogrodzie.
Na wystawie prezentowany będzie także film nakręcony w 2013 roku w ekologicznym gospodarstwie Andrzeja Przyweckiego, pokazujący tradycyjny sposób przygotowania ziemi do wiosennego siewu.
Komentarze
0