„A było tak, że gdy Stalin umarł, przechodnie na ulicy, robotnicy w fabrykach, tramwajarze i kolejarze, tara bum, tara bam, wróg nie wydrze pieśni nam, pielęgniarki i stróże, dzieci w szkołach i przedszkolach, jednym słowem — wszyscy przez minutę musieli stać cicho i nieruchomo.
Tak, również w przedszkolach, wszystkich przedszkolach całego wschodnioeuropejskiego świata, a więc także na Oruni i we Wrzeszczu, dzieci odprawiają minutę ciszy. Stefan i Basia też. Dla Stefana to był początek świadomego życia jako on, Stefan.[...]”
Ewa Maria Slaska – polska pisarka, dziennikarka, blogerka mieszkająca od 1989 roku w Berlinie. Do wyjazdu na studia mieszkała w Gdańsku. Studiowała archeologię i etnografię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po studiach wróciła do rodzinnego miasta, gdzie pracowała jako dziennikarka, pisarka i rzeczniczka prasowa Spółdzielni Plastyków Format.
Od połowy lat 70 związana ze środowiskiem opozycyjnym, potem z Solidarnością, a po wprowadzeniu stanu wojennego - z prasą podziemną. W Berlinie prowadzi duże projekty polsko-niemieckie lub współpracuje przy ich organizacji i prowadzeniu.
Komentarze