Na warsztatach wykonamy szmaciane laleczki, porozmawiamy o tym, jak dawniej na wsi wyglądało dzieciństwo oraz jak i czym dzieci się bawiły. Zaprezentowane zostaną również obiekty należące do Działu Etnografii Pomorza.
Dawniej na wsiach dzieci od najmłodszych lat pomagały dorosłym w pracach polowych i w gospodarstwie. Pomimo licznych obowiązków znajdowały też czas na zabawę. Ponieważ mało których rodziców było stać na zabawki fabryczne, dzieci najczęściej wykonywały je same. Używały do tego najróżniejszych materiałów i przedmiotów: patyczków, kamieni, słomy, piórek, gliny, kawałów drewna, resztek włóczki, gałganków. Rzeczy te nic nie kosztowały, były łatwo dostępne i dawały się wykorzystywać na różne sposoby – ograniczeniem była jedynie dziecięca wyobraźnia.
Jednymi z ulubionych zabawek wiejskich dziewczynek były samodzielnie szyte przez nie szmaciane lalki. Bawiąc się nimi – „karmiąc” je czy „kołysząc do snu”, naśladowały dorosłych, uczyły się empatii i odpowiedzialności.
Współcześnie szmaciane lalki przeżywają renesans. Są doskonałą alternatywą dla zabawek z tworzyw sztucznych: mają indywidualny charakter, idealnie sprawdzają się jako przytulanki, wpisują w modę na ekologiczny styl życia. Ich samodzielne wykonanie wymaga kreatywności, rozwija zdolności manualne i – jak przekonamy się na warsztatach – nie jest wcale trudne.
Komentarze
0