Święto 22 lipca w Szczecinie.

22 lipca – data dla ważnych wydarzeń

Głównym akcentem lipcowego święta była wola utrzymania pokoju na świecie. Polscy komuniści przywiązywali do tego święta dużą wagę. Władze starały się, by wszelkie wydarzenia o szczególnej, symbolicznej wymowie przypadały właśnie w tym dniu. I tak
22 lipca 1952 r. uchwalono Konstytucję PRL. Trzy lata później dokonano oficjalnego otwarcia Pałacu Kultury i Nauki, 22 lipca 1973 uruchomiono linię produkcyjną Fiata 126p, w roku następnym tego dnia oddano do użytku Trasę Łazienkowską w Warszawie, a 22 lipca
1983 r. zniesiono stan wojenny.

Święto PRL-u

Dzień 22 lipca świętowano w czasach PRL-u uroczyście i hucznie. Tego dnia nikt nie szedł do pracy. Odbywały się natomiast wiece i uroczyste akademie. W obchodach uczestniczyły tłumy ludzi, na których w znacznym stopniu wymuszano ten obywatelski obowiązek. Świąteczną atmosferę podkreślały pochody, manifestacje, festyny, kiermasze i lepsze niż na co dzień zaopatrzenie w sklepach.

Obchody 22 lipca w Szczecinie

W Szczecinie 22 lipca odbywały się sesje Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz Rady Wojewódzkiej PRON (Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego). Podniosłe uroczystości miały miejsce się na Cmentarzu Centralnym przed Pomnikiem Braterstwa Broni oraz na Placu Żołnierza przed Pomnikiem Wdzięczności, gdzie delegacje załóg zakładów pracy składały pod nimi wieńce. W tym dniu w naszym mieście odbywało się wiele festynów i imprez. Dużym zainteresowaniem cieszyły się także występy artystów w Teatrze Letnim, na scenie, którego zabawiali szczecinian m. in. Piotr Fronczewski i Bohdan Smoleń.

Zakłamane święto

Dziś 22 lipca jest zwyczajnym dniem pracy. Na ulicach miast nie ma już uroczystych i hucznych obchodów tego PRL-owskiego święta. I całe szczęście! Dzień ten w świadomości ludzkiej przestał odgrywać ważną rolę, m.in. dlatego, że kojarzył się ze zniewoleniem Polski przez Wielkiego Brata, czyli Związek Radziecki. Zresztą osławiony Manifest PKWN, jak twierdzą historycy wcale nie został podpisany tego dnia. Miało to nastąpić kilka dni wcześniej, w Moskwie, a nie w Chełmie, jak chciała ówczesna propaganda. Święto 22 lipca obchodziliśmy do 1989 roku. I czego jedynie żal to, że w najgorętszym miesiącu w roku – lipcu nie mamy żadnego ustawowego dnia wolnego od pracy.