Druga, po plenerowym „Gap feeling”, wspólna produkcja Teatru Kana i rosyjskiego Teatru Akhe (Axe) z Petersburga. Akhe jest jednym z najbardziej renomowanych rosyjskich kolektywów artystycznych.
Historia znajomości i wymiany doświadczeń pomiędzy obydwiema grupami sięga blisko 20 lat. Język Teatru Akhe i sposób opowiadania o świecie – który dla zespołu Teatru Kana stanowi interesujące i inspirujące wyzwanie - to niezwykłe połączenie happeningu, sztuk plastycznych, instalacji, wideoartu i fotografii. Często są nazywani "rosyjskim teatrem inżynieryjnym" lub "teatrem optycznym". Siebie samych jako aktorów określają mianem "operatorów przestrzeni scenicznej", bowiem główną rolę w ich przedstawieniach odgrywa precyzyjnie wykreowana rzeczywistość, składowa scenografii (czy raczej używanych na scenie przedmiotów-rekwizytów), światła, projekcji filmowych i działań aktorskich - wszystkie te elementy poddane zostają eksperymentom opartym na przewrotnej interpretacji praw fizyki.
Spektakl będzie okrutną w swojej radykalności, a jednocześnie pełną czułości opowieścią o samotności, bezradności i pięknie człowieka osaczonego wielowymiarowością absurdu otaczającego świata, własnych obsesji, emocji i uwarunkowań. Będzie próbą diagnozy i mierzeniem się z nieuchronnością. Będzie swoistym rewersem standapowej rzeczywistości, ironicznym – pełnym czarnego humoru - komentarzem do spraw codziennych, lokalnych, globalnych i ostatecznych.
Przedstawienie przygotowywane jest w dwóch wersjach – z udziałem oraz bez udziału rosyjskich aktorów.
1. Czterech aktorów zaangażowanych w spektakl
2. Każdy z aktorów jest przygotowany, by grać rolę swojego partnera
3. Spektakl składa się z 16 epizodów
4. W sztuce wypowiadane są cztery monologi o śmierci
5. Jednakże, każdy z epizodów w ten lub inny sposób odnosi się do tematu śmierci
6. Sekwencja epizodów tworzona jest w nieprzewidywalny sposób podczas spektaklu
7. Gatunek każdego epizodu określa się bezpośrednio w trakcie spektaklu
8. Liczbę aktorów w epizodzie ustala się w trakcie spektaklu
9. Brakujących aktorów zastępują krzesła
10. W związku z tym, możliwe są epizody składające się wyłącznie z krzeseł
11. Konkretne role przypisuje się aktorom bezpośrednio w trakcie spektaklu
12. Ziemia, woda, powietrze i ogień – te cztery podstawowe żywioły determinują istnienie postaci
13. Poprzez przedmiot przypisany każdemu z żywiołów
14. Każda postać ma swoje własne: krzesło, lampę podłogową i płaszcz
15. Cztery jednakowe ekrany zyskują osobowość podczas spektaklu
16. Zakłada się, że będzie 16 wersji spektaklu.
reżyseria i scenografia: Maksim Isaev, Pavel Semchenko
obsada: Bibianna Chimiak, Karolina Sabat, Dariusz Mikuła, Piotr Starzyński / gościnnie: Maksim Isaev, Pavel Semchenko
dźwięk: Piotr Motas
światło: Adam Dzidziszewski
realizacja: koprodukcja Teatr Kana & Teatr Akhe
premiera: grudzień 2019
Bilety na premierę w cenie 30 zł dostępne online: www.kana.art.pl/bilety.
Komentarze
0