Prawidłowe funkcjonowanie woreczka żółciowego (a właściwie: pęcherzyka żółciowego) ma znaczenie dla procesu trawienia. Niestety, jest podatny na różnego rodzaju dolegliwości, takie jak kamica, polipy czy stany zapalne. Aby właściwie zdiagnozować i leczyć choroby pęcherzyka żółciowego, niezbędne jest wykonanie badań obrazowych i laboratoryjnych. Dowiedz się, które z nich pozwolą lekarzowi najlepiej ocenić kondycję woreczka żółciowego.

Badania krwi na woreczek żółciowy Pierwszym krokiem w diagnostyce kondycji woreczka żółciowego są badania laboratoryjne. Jakie badania na woreczek żółciowy wykonać w laboratorium? Są to przede wszystkim: badania wątroby – bilirubina oraz aktywność enzymów: ALT, AST, ALP, GGTP morfologia krwi oznaczenie aktywności amylazy i lipazy w krwi ogólne badanie moczu. USG pęcherzyka żółciowego Badanie USG jest podstawową i najczęściej wykonywaną metodą obrazowania pęcherzyka żółciowego. Polega ono na wykorzystaniu fal ultradźwiękowych do uzyskania obrazu wewnętrznej budowy i struktury narządu. USG jamy brzusznej jest bezpieczne, nieinwazyjne i pozwala na szybką ocenę stanu pęcherzyka żółciowego. Głównym wskazaniem do przeprowadzenia badania USG pęcherzyka żółciowego jest podejrzenie schorzeń tego narządu, w tym kamicy (obecność kamieni żółciowych), polipów czy stanów zapalnych. Objawy, które mogą sugerować konieczność wykonania USG, to m.in. nawracające kolki żółciowe, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu po spożyciu tłustych pokarmów, zgaga, wzdęcia czy uczucie pełności w prawym podżebrzu. Cholecystografia doustna i dożylna Cholecystografia to badanie radiologiczne pęcherzyka żółciowego, w którym wykorzystuje się środek kontrastujący podawany doustnie lub dożylnie. Dzięki temu uzyskuje się obraz pęcherzyka i dróg żółciowych, co umożliwia ocenę ich budowy i funkcji. Choć obecnie cholecystografia jest rzadziej wykonywana niż USG, nadal ma swoje zastosowanie w diagnostyce schorzeń pęcherzyka żółciowego. Jej główne wskazania to: podejrzenie anomalii rozwojowych pęcherzyka żółciowego, ocena drożności dróg żółciowych po przebytych operacjach, kwalifikacja do leczenia kamicy pęcherzyka żółciowego metodami nieoperacyjnymi. Tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej Tomografia komputerowa jest zaawansowaną metodą obrazowania, która umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji na temat stanu pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. Badanie TK wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie do tworzenia przekrojowych obrazów ciała pacjenta. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z kontrastem jest wykonywana w przypadkach, gdy: wyniki USG są niejednoznaczne lub niewystarczające do postawienia diagnozy, istnieje podejrzenie powikłań kamicy żółciowej, takich jak zapalenie trzustki lub ropień, konieczna jest dokładniejsza ocena dróg żółciowych. Rezonans magnetyczny (MRI/MRCP) Rezonans magnetyczny to zaawansowana technika obrazowania, wykorzystująca pole magnetyczne i fale radiowe do uzyskania szczegółowych informacji na temat budowy i funkcji pęcherzyka żółciowego oraz dróg żółciowych. Badanie jest wykonywane w następujących przypadkach: gdy USG lub TK nie dostarczyły wystarczających informacji diagnostycznych, w celu oceny drożności i ewentualnych zwężeń dróg żółciowych, przy podejrzeniu kamicy przewodowej lub schorzeń dróg żółciowych, w ramach przygotowania do zabiegów operacyjnych na drogach żółciowych. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ECPW) ECPW to złoty standard diagnostyki i leczenia schorzeń dróg żółciowych. Jest to zabieg endoskopowy polegający na wprowadzeniu endoskopu do dwunastnicy i kontrastowaniu dróg żółciowych oraz trzustkowych. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna jest wykonywana w następujących przypadkach: podejrzenie kamicy przewodowej lub zwężeń dróg żółciowych, diagnostyka niewyjaśnionych dolegliwości bólowych w nadbrzuszu, planowanie leczenia operacyjnego schorzeń dróg żółciowych, usuwanie kamieni z dróg żółciowych.