O autorce
Absolwentka filologii angielskiej połączonej z germanistyką na Uniwersytecie Szczecińskim (2009-2014). Pasjonuje ją historia, zwłaszcza rodzinnego Szczecina i Pomorza Zachodniego. Debiutowała w 2015 roku powieścią „Republika”, w której opisywała Stettin w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Oprócz tego opublikowała powieści: „Pomorzanie” (2017), „Daleko od morza” (2019), „Znak Gryfa” (2021), „Buntowniczki” (2023) i „Niepokorni” (2024).
O książce
1946 rok. W Szczecinie rządzą szabrownicy, przemytnicy, złodzieje oraz agenci Urzędu Bezpieczeństwa – istny tygiel – w którym każdy z każdym próbuje robić interesy. Przybywają tu rodziny z różnych stron Polski oraz sowieckich łagrów, by zacząć na tej poniemieckiej ziemi nowe życie. Są wśród nich Nela, Zosia, Xymena, Tymon, Józek i Florian, których losy się splatają, choć różni ich pochodzenie, wojenne doświadczenia, status w komunistycznej Polsce i plany na przyszłość. Młodzi ludzie tworzą nieformalną grupę i coraz więcej czasu poświęcają nie nauce, ale sytuacji w Szczecinie. W mieście, w którym wszyscy są nowi i nikt nikomu nie ufa, muszą rzucić na szalę swoje przekonania i to co najważniejsze: przyjaźń. Kiedy na budynkach pojawiają się tajemnicze napisy, przyjaciele zostają wciągnięci w niebezpieczną grę…
Komentarze
0