Spotkanie autorskie z Niną Igielską

Nina Igielska w debiutanckiej powieści „Oddech” wirtuozersko gra literackimi motywami, kliszami i stereotypami, by wyprawić czytelnika w świat pełen mroku, duszny, przesiąknięty niebezpieczną erotyką i tajemnicą. W powieściowym gabinecie luster, nikt niczego nie może być pewien, a autorka nie jeden raz wyprowadzi swoich czytelników w pole, ku ich głębokiej satysfakcji. „Oddech” to powieść pełna mroku, przesiąknięta niebezpieczną erotyką i tajemnicą. Nina Igielska stworzyła intrygującą historię o ludzkiej pamięci, samookłamywaniu i trudnym dochodzeniu do prawdy. W powieściowym gabinecie luster nikt niczego nie może być pewien.

Nina Igielska – socjolożka, ekonomistka, niebawem psycholożka. Pochodzi ze Szczecina, mieszka w Hamburgu. Gdy nie doradza międzynarodowym koncernom, planuje czwartą podróż dookoła świata. Najlepsze pomysły przychodzą jej do głowy, kiedy nurkuje. Jest laureatką wielu konkursów, m.in. Festiwalu Góry Literatury 2017 (literatura piękna) i 2018 (literatura kryminalna), Międzynarodowego Festiwalu Kryminału (2016, 2017, 2018), festiwalu Afera Kryminalna (2016). Swoje teksty publikowała w kilku antologiach literackich. „Oddech” to jej debiutancka powieść.

Informacje o książce: Eleganckie wnętrza i eleganccy goście, którzy zjawili się tu, żeby spijać słowa z ust Profesora, pisarza i celebryty. Ale jest jeszcze ona, Kaja, wsłuchana w jego odpowiedzi, ale inaczej, jakby posługiwał się szyfrem, który tylko ona potrafi odczytać. Co robi w gronie nastolatek i studentek zafascynowanych autorem, ulubieńcem mediów i bywalcem telewizji śniadaniowych? Czego Kaja chce od Profesora? Oczarować go? Uwieść? Wciągnąć w pułapkę? Poniżyć? Między Kają a Profesorem zaczyna się niebezpieczna gra, która będzie trwać całą noc. Jeszcze nie wiemy, kto jest myśliwym, a kto ofiarą, lecz polowanie już się rozpoczęło. A z każdym jego epizodem coraz bardziej dręczy pytanie: co wydarzyło się wcześniej... Walka o życie, karierę i prawo do własnej narracji, jaka odbywa się w ciasnym pokoju mieszkania profesora, to skomplikowany taniec wokół niejednoznacznej prawdy i wielopiętrowego kłamstwa. Dwie ścierające się siły muszą doprowadzić do końcowej tragedii. Finałowy akord nie musi działać oczyszczająco, a odsłonięta prawda nie musi być tą jedyną i niezaprzeczalną.