Prace artysty wnikają w otoczenie lub z otoczenia wynikają – w konsekwencji prowadzą z rzeczywistością i odbiorcą swego rodzaju grę, którą rozpatrywać możemy na płaszczyźnie psychologicznej, filozoficznej czy emocjonalnej.
Ryszard Tokarczyk urodził się 4 stycznia 1941 roku w Tłumaczu. Studia ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie dyplomem z malarstwa w 1970 r. Uprawia malarstwo, grafikę, sugestię wieloprzestrzeni w środowisku; jest profesorem zwyczajnym, realizuje autorskie programy malarstwa dla studentów grafiki, wzornictwa i architektury na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym i na Akademii Sztuki w Szczecinie.
Obserwacja rzeczywistości, kontemplacja, eksperyment, testowanie i w końcu wykonanie – tak wygląda proces twórczy artysty. Cechą znamienną prac jest ich bardzo zróżnicowany stopień trwałości ściśle związany z tematem, z charakterem obiektu - z jego szeroko pojętą genezą.
Artysta rozwija długie cykle dokumentacji realności, powidoku, ulotnych zjawisk natury, relacji człowiek – przestrzeń, obiekt – przestrzeń, ich konfrontacji czy przenikania, przy czym odrębność i wagę sztuki Tokarczyka najłatwiej zauważyć obserwując nie poszczególne prace, ale to wszystko co jest pomiędzy, czyli w pewnym sensie to, co jest niewidoczne. Nie jest to sztuka oczywista przez co wymagająca od odbiorcy wysiłku – koncentracji czy wręcz kontemplacji odmiennych niż zazwyczaj aspektów dzieła sztuki. Prace artysty wnikają w otoczenie lub z otoczenia wynikają; w konsekwencji prowadzą z rzeczywistością swego rodzaju grę – rozpatrywać ją możemy na płaszczyźnie psychologicznej, filozoficznej czy emocji. Charakterystyczne są nakładki na rzeczywistość, niekiedy bardzo subtelne, efemeryczne, bądź – jak we wcześniejszych pracach - rozszczelnienie, rozcięcie materii bytu; interwencje w miejsce, w przestrzeń, z biegiem czasu coraz bardziej zagarnianą przez artystę.
Wystawie towarzyszy katalog, w którym o „trzeciej sztuce” Ryszarda Tokarczyka pisze Wojciech Ciesielski (Muzeum Narodowe w Szczecinie):
„Ryszard Tokarczyk przekracza granice postrzegania, ale za każdym razem coś odrzuca. (…) jego sztuka skierowana jest do wewnątrz.”
I sam autor prac:
„Przestrzeń jest jednym z podstawowych składników bytu. (…) Poszukujemy jej wielowymiarowości, a postaci makro i anty – odnosimy do sił grawitacji.”
„Człowiek jest wieloprzestrzenią. Egzystuje w wielu przestrzeniach jednocześnie. Człowieczeństwo stanowi spójnię przestrzeni cielesnej, przestrzeni psychicznej i przestrzeni duchowej.”
„Obiekty malarskie o strukturze pasowej mają w intencji największą agresywność wobec wieloprzestrzeni. Są zazwyczaj silnymi wektorami, które przenikają, wiążą, nanizają różne przestrzenie, miejsca, środowiska, uzależniając je wzajemnie, wikłając w chciane bądź wymuszone związki.”
Do obejrzenia prac artysty zaprosiła nas autorska Galeria Trystero, założona w 1996 r., prowadzona przez artystę malarza Przemysława Cerebież-Tarabickiego i Teresę Bojułko. Galeria organizuje wystawy indywidualne i zbiorowe artystów najbliższego środowiska oraz całej Polski jak również z zagranicy. Prezentuje wszystkie dziedziny sztuki współczesnej oprócz prac multimedialnych.
Wernisaż odbył się 13 maja 2011 roku o godzinie 18.
Komentarze
9