Wielu kojarzy to z szerokimi spodniami, długą koszulką, czapką i slangiem trudnym do zrozumienia. Inni z ulicą, blokami, wandalizmem, narkotykami i koncertami podwyższonego ryzyka. Jeszcze inni z czymś, co widać i słychać, ale nie wiadomo dokładnie, o co chodzi. Znajdą się też i tacy, którzy widzą w tym grupę ludzi chcących osiągnąć coś w życiu. Czym jednak w rzeczywistości jest Hip Hop? Na te pytanie chciałbym odpowiedzieć w poniższym tekście.

I.Głębokie korzenie kultury Hip Hop.

Historia kultury Hip Hop w Stanach Zjednoczonych jest długa i trudna do skonkretyzowania. Na jej pojawienie i rozwój miało wpływ wiele osób oraz wydarzeń. Postaram się jednak podać najważniejsze okresy, miejsca oraz osoby.

Hip Hop powstał na początku lat ’70. Pierwsza i najbardziej wpływowa organizacja hip hopowa o nazwie Universal Zulu Nation przyjmuje, że rozpoczął się w 1974. Zaznaczając przy tym, że jego elementy są znacznie starsze. Za ojca Hip Hopu uważa się jamajskiego emigranta Clive Campbella znanego, jako DJ Kool Herc. Po emigracji na Bronx, dzielnicy Nowego Jorku, Jamajczyk zaczął organizować dyskoteki. Muzykę grano z dwóch adapterów co dawało możliwości manipulacji dźwiękiem. Pomysł na organizowanie takich imprez szybko wykorzystali inni didżeje. Wśród nich byli także Kevin Donovan znany jako Afrika Bambaataa oraz Joseph Saddler znany jako DJ Grandmaster Flash. Didżeje ci najbardziej przyczynili się do rozwoju, a także promocji Hip Hopu w Stanach Zjednoczonych oraz Europie.

Istotnym elementem imprez był kontakt z publicznością. Początkowo komentowaniem, pozdrawianiem i rozmową zajmował się didżej. Z czasem jednak imprezy były tak duże, że nie mieli oni czasu robić dwóch rzeczy naraz. Zaistniała potrzeba na drugą osobę. Człowieka odpowiedzialnego za kontakt z publicznością. Mistrza ceremonii tzw. emcee. Pierwszym znanym emcee był przyjaciel Kool Herca - Coke La Rock. Coke La Rock rozgrzewał publiczność nie tylko za pomocą rozmów, ale przede wszystkim rymów. Spontaniczne rymowanie tekstów do muzyki didżeja było bodźcem do późniejszego zaistnienia i rozwoju muzyki rap.

Do elementów które wyróżniały imprezy Kool Herca należeli także tancerze. Oprócz muzyki i spontanicznego rymowania, uczestnicy mogli zobaczyć nowopowstający taniec zwany bboyingiem. Polegał on, mówiąc w skrócie, na rytmicznym i płynnym wykonywaniu ruchów zarówno na stojąco jak i leżąco. Te trzy elementy sprawiały, że imprezy Kool Herca przyciągały ogromną ilość osób.

Hip Hop w bardzo krótkim czasie z oryginalnych imprez przeistoczył się w miejski ruch kulturowy nawiązujący do korzeni kultury afroamerykańskiej. Stał się sposobem na rozwój oraz wyrażenie siebie poprzez muzykę, taniec i obrazy. Na początku lat ’80 dzięki filmom dokumentalnym, fabularnym oraz działaczom kulturowym Hip Hop zawitał do Europy.

II.Hip Hop made in Poland.

Do Polski Hip Hop trafiał etapami, a jego elementy rozwijały się w różnych okresach czasowych. Jako pierwszy zawitał bboying. Już na początku lat ’80 garstka ludzi z różnych miast próbowała uczyć się tańczyć. Jednym z nich był Szczecin, w którym grupa młodych osób założyła pierwszą polską ekipę bboyów o nazwie Be-Bop. Panowie założyciele rozpoczęli nieprzerwany okres zainteresowania bboyingiem w Szczecinie. Jednak pełny Hip Hop ze wszystkimi elementami pojawił się w Szczecinie na początku lat ’90, rozpoczynając tym samym erę Szczecina. Bodajże pierwszej stolicy Hip Hopu w Polsce. Wpływ na to miały osoby reprezentujące wszystkie elementy kultury.

W 1991 roku uczniowie grupy Be-Bop założyli legendarny skład o nazwie Broken Steps. Szczecińscy bboye przez bardzo długi okres byli zaliczani do najlepszych polskich tancerzy. Na przełomie 92 i 93 roku zaczęło pojawiać się pierwsze graffiti. Rok później kilku młodych malarzy założyło United Clan, jedną z najlepszych polskich grup graffiti. W 1994 roku powstała także grupa PJL łącząca jazz z rapem. Niedługo po tym, po małych zmianach personalnych, PJL przeistoczył się w Snuz. Pierwszą szczecińską grupę stricte rapową. Istotny wpływ na propagowanie oraz rozwój Hip Hopu w Szczecinie miał także Magazyn Wudoo, audycja hip hopowa będąca pierwszą w Szczecinie i jedną z pierwszych w Polsce.

W ten sposób w pełni rozwinięta kultura Hip Hop trafiła do Szczecina znajdując w nim aktywnych i biernych odbiorców. Choć wielu uważa, że Szczecin od dawien dawna nie jest już stolicą polskiego Hip Hopu, to jednak nadal zajmuje on bardzo ważne miejsce dzięki szczecińskim didżejom, muzykom, tancerzom oraz malarzom.

Hip Hop jako muzyka do potupania nóżką?

Jednym z największych błędów pojmowania Hip Hopu jest utożsamianie go jedynie z muzyką rap. Jeszcze w latach ’90 nie było z tym większego problemu. Odbiorcy nie mylili pojęcia rap z pojęciem Hip Hop. Niestety era nagłego i nadmiernego zainteresowania się rapem sprawiła, że muzykę zaczęto utożsamiać z kulturą. Sprowadzono ją tylko i wyłącznie do rapu.

Zapoznając się z kulturą Hip Hop należy pamiętać, że składa się ona z elementów takich jak: rap, bboying, graffiti oraz DJing. Są one podstawowymi składowymi kultury. Można założyć tezę, że skupienie ich w jednym miejscu dało początek kulturze Hip Hop.

IV.Jeden Hip Hop cztery elementy.

Jak już wspomniałem na kulturę Hip Hop składają się cztery elementy. Pierwszym z nich jest didżej. Osoba zajmująca się graniem muzyki, ale nie tylko. Didżeje robią również cuty oraz scrachte. Cuty są nagranymi i wykorzystywanymi elementami piosenek zlepionych w jedno poprzez manipulację dźwiękiem. Scracht zaś jest elementem turntablismu, czyli manipulacją dźwiękiem za pomocą dwóch adapterów co w efekcie tworzy nową muzykę. W uproszczeniu scracht polega na zatrzymaniu i poruszaniu płytą winylową w taki sposób, aby wydobyć z niej nowy dźwięk.

Drugim elementem jest bboying, powszechnie znany jako break dance. Jak wspomniałem wcześniej jest to taniec wykonywany zarówno „na górze” jak i „na dole”. „Na górze”, czyli na stojąco, bboye tańczą za pomocą kroków łączonych w indywidualny sposób. „Na dole”, czyli klęcząc lub leżąc, tancerze wykonują kroki oraz figury rotacyjne bądź statyczne. Tańcząc bboy w indywidualny sposób łączy ze sobą wszystkie te elementy, a także na ich podstawie tworzy własne. Z pozoru bboying wygląda bardzo akrobatycznie. W rzeczywistości jednak najważniejsza jest w nim muzyka oraz umiejętność wyrażania siebie poprzez ruchy.

Następnym element to graffiti. Obrazy na murach, ścianach oraz pociągach. Graffiti można podzielić na taggi oraz wrzuty. Taggi są pierwotną wersją. Podpisami malarzy wykonywanymi za pomocą flamastrów. Wrzuty zaś są pełną wersją graffiti. Składają się z dużych, wypełnianych i ozdobionych liter, a także dodatkowych elementów graficznych. Ze względu na charakter, graffiti najczęściej było tworzone nielegalnie, na trudno dostępnych miejscach lub pociągach. Niestety efektem takich działań jest błędne pojmowanie tej sztuki. Utożsamianie jej z napisami będącymi przejawem wandalizmu.

Czwartym i najmłodszym elementem Hip Hopu jest rap. Produkcyjnie bazuje na wszystkich rodzajach muzyki afroamerykańskiej. Głównie na funku, jazzie oraz soulu. Polega na rytmicznym wypowiadaniu rymowanych tekstów. Teksty najczęściej dotyczą życia autora, jego historii, emocji, przygód, poglądów itp. Ale nie tylko. Pomimo pozorów rap tekstowo nie zna ograniczeń. Wskazuje na to choćby bardzo duża ilość podgatunków tej muzyki. Od tematyki poważnej i zaangażowanej, po muzykę o charakterze imprezowym, nierzadko hedonistycznym.

DJ, bboying, graffiti i rap są czterema podstawowymi elementami składającymi się na kulturę Hip Hop. Z czasem jednak kultura ta poszerzyła się. Doszły do niej min: beat box, hip hop dance oraz styl ubierania.

V.Hip Hop state of mind – droga otwartego umysłu.

Hip Hop to kultura z długą historią oraz wieloma elementami. Dla wielu ludzi jest jednak czymś więcej niż tylko muzyką, tańcem czy obrazami. Stał się stylem życie, myślenia oraz świadomości.

Hip Hop state of mind można nazwać zjawisko w którym Hip Hop dołączył do głównych elementów życia. Praca, życie, poglądy, idee oraz ludzie są z nim powiązane. Hip Hop zaczyna się wyrażać nie tylko poprzez cztery elementy, ale także gesty, ruchy, styl, myślenie oraz zasady. Przejawia się on poprzez działanie, rozmowy oraz wzajemne rozumienie. Ludzie posiadający Hip Hop state of mind nie muszą zgadzać się we wszystkich kwestiach. Nie zawsze mają podobny gust. Często kłócą się o poglądy. Jednak to co ich łączy to wspólne dobro kultury. Przekazywanie wiedzy na temat historii, założeń a także działanie na rzecz propagowania pozytywnego wizerunku. Świadomość ta pozbywa się ograniczeń i umożliwia akceptację innego, odmiennego zdania. Hip Hopowy styl myślenia może mieć każdy dla kogo kultura Hip Hop stanie się jednym z najważniejszych elementów życia. Nie trzeba tworzyć muzyki, tańczyć ani malować. Trzeba natomiast się interesować, doceniać i wchodzić głębiej. Nie przyjmować narzucanej ideologii, lecz poznawać korzenie i na ich podstawie tworzyć własną wizję Hip Hopu. Dzięki takiemu postrzeganiu Hip Hopu, człowiek uzyskuje otwarty umysł.

Zobacz też

 

Szlakiem miejskich ścian. Najciekawsze miejsca graffiti i street art. w Szczecinie