Cicho, cicho, ciszej proszę | Teatr Na Granicy: Concrete Theatre (Kijów)

Jego twórcy: Pavel Yurov oraz Anatoli Tatarenko znani są już szczecińskiej publiczności z prezentacji w 2019 roku spektaklu "E.M.D.R. (eyes, movement, donbas, renegade)" opartego na osobistych przeżyciach reżysera, który w 2014 roku, po wydarzeniach na Majdanie, pojechał odwiedzić rodzinę w Donbasie i tam został porwany przez separatystów, i więziony przez 3 miesiące. Opowieść o tym doświadczeniu i wychodzeniu z traumy stanowiła będzie preludium do rozmowy o obecnej sytuacji, a także o tworzeniu w czasie pełnej inwazji rosyjskiej na Ukrainę. „Teatr na granicy” jest nowym projektem Teatru Kana, dotykającym roli sztuki w sytuacji zagrożeń, skrajnych doświadczeń, niepokojów politycznych i społecznych – w procesie ich przetwarzania i integrowania. Jest on kontynuacją działań zapoczątkowanych w czerwcu 2023 projektem „Dni oporu sztuki w Szczecinie”.

Program:

25.11.2023 19.00 „Silence, Silence, Silence, Please” Concrete Theatre – spektakl/Teatr Kana

20.30 Spotkanie z autorami: Pavlo Yurov, Anatoliy Tatarenko i aktorzy

25.11.2023 19.00 „Silence, Silence, Silence, Please” Concrete Theatre – spektakl/Teatr Kana

20.30 Spotkanie z autorami: Pavlo Yurov, Anatoliy Tatarenko i aktorzy

„Cicho, cicho, ciszej proszę (Silence, Silence, Silence, Please)” to fabularyzowany spektakl dokumentalny o rosyjskiej wojnie na Ukrainie. Opiera się na prawdziwych historiach ludzi, którzy w taki czy inny sposób są zaangażowani w wojnę: cywilów, którzy cierpią z powodu ostrzałów i okupacji, żołnierzy i ratowników medycznych walczących na linii frontu, wolontariuszy, którzy zaopatrują armię i udzielają pomocy humanitarnej cywilom.

Spektakl skupia się na zanurzeniu publiczności w psychologicznych i fizycznych warunkach doświadczeń tych ludzi. Tworzymy środowisko performatywne, w którym aktorzy powtarzają swoje kwestie i działania aż do wyczerpania, wchodząc w przypadkowe interakcje, nakładające się na siebie w ramach ustalonej sceny. Staje się to żywym generatorem znaczeń, które za każdym razem są inne. Jest to próba wytyczenia ścieżki do redukcji myślenia i napięcia ciała, które mają miejsce w warunkach walki o przetrwanie, a w tym przypadku narzuconych przez agresora.