Jacek Podsiadło w ProMediach [spotkanie]

Jacek Podsiadło – prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista, jest uważany za jednego z najciekawszych współczesnych polskich poetów. Nazywany polskim bitnikiem, piewcą ekologii, nostalgicznym utopistą, a także lirycznym pamiętnikarzem, poetą autentyzmu i autotematyzmu, mistrzem stylu i formalistą; poetą wyostrzonej powagi na barykadach wiersza, autorem gniewnej poetyki i wielu rejestrów.

Urodził się w 1964 roku w Szewnej koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Gdy zrezygnował z pracy, włóczył się przez pięć lat po Polsce. W latach osiemdziesiątych sympatyzował z pacyfistycznym i ekologicznym ruchem „Wolność i Pokój”. Jest laureatem nagród literackich: Brulionu Poetyckiego, nagrody im. Georga Trakla Nagrody Kościelskich, Nagrody Miłosza, Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości oraz Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Nike, a za debiut prozatorski do Nagrody Gdynia. Jego poezje tłumaczono na większość języków europejskich. Jest twórcą i redaktorem internetowego Domowego Radia „Studnia”.

Krytyka wskazywała na powinowactwa Podsiadły z polską poezja barokową, a także z twórczością Edwarda Stachury i poetów pokolenia '68 (w szczególności z poezją Stanisława Barańczaka) oraz z poetami należącymi do szkoły nowojorskiej (Frank O'Hara i inni), jednak jego wiersze nie oddają się we władanie żadnej z tych tradycji (choć ślady każdej z nich można w nich odkryć). Są one przekazem na wskroś indywidualnym, choć jednocześnie realizują klasycystyczny ideał harmonii między artystycznym impulsem a poetycką inwencją: upostaciowane w języku bogatym tak pod względem eufonicznym, jak i składniowym, zarazem proste i skromne (bo wywiedzione z biograficznego szczegółu) oraz wyszukane (bo często są one „próbą formy”, grą wyobraźni i wariacją skojarzeń na zadany sobie temat).

Podsiadło rejestruje i lirycznie przetwarza treści codziennego doświadczenia, afirmuje prywatność i autentyzm, głosi sceptycyzm i dystans w stosunku do instytucji i rytuałów życia publicznego. Jego wiersze układają się w poetycki dziennik życia upływającego w warunkach z pozoru całkowicie niepoetyckich. Twórca rozwija wątki egzystencjalne, drąży sytuacje i nastroje towarzyszące raczej zwykłości niż ekstrawagancji lub egzotyce. Miłość, Droga (pisane zawsze dużą literą), miejsce, wspomnienie dzieciństwa i młodości stanowią dla niego punkt wyjścia (ale i punkt dojścia...) do rozwinięcia wstęgi zdania, sekwencji skojarzeń i imion. Słowo krąży między konkretem danej chwili (przedmiotu, zdarzenia), a ich - pełnym rozmachu, często olśniewającym, kunsztownym - artystycznym przetworzeniem.

Zapraszamy serdecznie wszystkich zainteresowanych. ProMedia, 23 czerwca 2017, godz. 18.00.