Syreny, Sienkiewicz i hiszpańskie ptaki. Kontrapunkt coraz ciekawszy

Wyobraźnia i humor

„Plan B For Utopia” to komediodramat, w którym jest teatr, taniec, muzyka (m.in. Armstrong, Cliff Edwards, Judy Garland). Ta inscenizacja stworzona przez choreografa Joana Clevillé z udziałem dwójki brytyjskich aktorów i tancerzy (Solène Weinachter, John Kendall), dotyczy wyobraźni i kreatywności w życiu człowieka. Czy przy ich pomocy możemy dokonać zmian nie tylko w naszym prywatnym życiu, ale też także w życiu społeczności? Szczecińska publiczność przyjęła go bardzo pozytywnie, doceniając zwłaszcza techniczne umiejętności aktorów, którzy swobodnie żonglowali emocjami, przechodząc od refleksyjności do humoru.

Wiolonczelowy i syreni śpiew

„Niech Saariaho wciągnie w wir i rzuci urok, niech Kafka sprawi, iż syreny zamilkną, niech Sikorski zrekonstruuje ich melancholijną pieśń, niech Hendrix omami nas i wessie pod wodę, niech Schubert zmieni syrenie płeć, niech Glass skaże na dryfowanie, a Buckley niech udowodni, że nie da uchronić się przed syrenami” Tak pisze o spektaklu „Milczenie syren” na stronie warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Michał Pepol. Ten muzyk, (wiolonczelista) występuje w tym spektaklu, a obok niego Magadalena Cielecka, która śpiewa piosenki oraz czyta nowelę F. Kafki. To wydarzenie towarzyszące Kontrapunktowi „rozegrało się” w hali na Łasztowni. Tu odbiór był inny, bo też przekaz był bardziej zdystansowany, hermetyczny. Niemała część widzów nawet nie dotrwała do końca...

Głosy w sprawie galerii

„Spis Kobiet” Kolektywu Polka, pokazany w Teatrze Kana w nurcie Off, powstał na podstawie rozmów i ze spotkań z kobietami pracującymi na ul. 1 Maja w Lublinie. Ich głosy składają się na opowieść o zmieniającej się Polsce, o marzeniach, o dzieciach, partnerach, o społeczeństwie, a pretekstem do tego jest budowa nowej galerii handlowej, która jest dla jednych jest szansą, a dla innych początkiem końca. Ze sceny padają zdania gorzkie, śmieszne, z reguły zastanawiające... Poznajemy też nawet instrukcję jak... najlepiej wykorzystać system socjalny. Wśród czterech aktorek w tej produkcji widzimy m.in. Annę Sadowską i Iwonę Konecką, znane ze skierniewickiego Teatru Realistycznego (rok temu na Kontrapunkcie zaprezentowały spektakl „Bum”).

Narodowy idol uczłowieczony

Najbardziej oczekiwanym spektaklem niedzielnym był niewątpliwie przedstawienie „Sienkiewicz Superstar (czyli zupełnie spóźniona anegdota biograficzna na chwalebną okazję stulecia odzyskania niepodległości)" z Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Ta przewrotna komedia w reżyserii Anny Groszyńskiej, to nie tylko powrót do XIX i początku XX wieku, ale też spojrzenie na Polskę aktualną, celebrującą właśnie stulecie niepodległości i do akcji narodowego czytania klasyków polskiej literatury. Henryk Sienkiewicz, to symbol wspólnoty narodowej, pokrzepiający serca, ale przez kolegów literatów, takich jak Przybyszewski traktowany z góry. W spektaklu widzimy jak autor „Potopu” nieudolnie składa swoją noblowską mowę... „Sienkiewicz Superstar” jest zatem śmieszną, ale też gorzką antybiografią.

Według Marcina Kąckiego, który uczestniczył w wieczornej dyskusji prowadzonej przez Jacka Wakara w Piwnicy Kany, to spektakl o „uczłowieczeniu bohatera”, o pokazujący Sienkiewicza nie jako mityczną postać, tylko kogoś, kto ma słabości, popełnia błędy...

Misterna, ważna inscenizacja

Tego dnia widzowie zobaczyli jeszcze w nurcie konkursowym spektakl „Birdie” grupy Agrupación Señor Serrano z Barcelony. To multimedialny spektakl, w którym projekcje nagrań wideo realizowane są w czasie rzeczywistym, pojawiają się fragmenty „Ptaków” Hitchcocka i wykorzystane są modele obiektów w pomniejszonej skali. Misterna, drobiazgowa produkcja o ważnych kwestiach – wolności, migracji, godności...

Co dzisiaj?

Dziś w programie Kontrapunktu m.in. kolejny spektakl z zagranicy – „Shall We Dance” (Izrael) oraz inscenizacja „Cezary idzie na wojnę” (zrealizowana przez Komunę Warszawa).