Transport morski cieszy się ogromną popularnością, co wynika z wielu zalet tego rozwiązania. Spedycja morska to przede wszystkim możliwość oszczędzania pieniędzy i przetransportowania dużej ilości ładunków, w tym ponadgabarytowych. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że na handel międzynarodowy składa się wiele skomplikowanych procedur. Wszystko musi zostać odpowiednio zorganizowane, aby uniknąć szeregu problemów. Konieczne jest przestrzeganie reguł dotyczących obrotu towarami. Znajomość Incoterms to podstawa w przypadku każdego importera i eksportera.

Co warto wiedzieć o Incoterms?

Incoterms, czyli International Commercial Terms, odnosi się do międzynarodowych warunków sprzedaży. Zostały one wdrożone w celu ułatwienia obrotu gospodarczego. Należy mieć na uwadze to, że każde państwo rządzi się swoimi prawami, dlatego ujednolicenie reguł dotyczących handlu międzynarodowego stało się ogromną wygodą.

Incoterms zawiera 11 podstawowych reguł handlowych - w przypadku transportu morskiego są to 4 reguły (FAS, FOB, CFR i CIF). Dotyczą one zarówno obowiązków narzucanych na kupujących i sprzedających, jak i odpowiedzialności. Przekłada się to na oszczędność czasu i redukcję ewentualnych problemów podczas ustalania indywidualnych okoliczności związanych z transakcjami zagranicznymi. Wystarczy wybrać określone reguły, aby obie strony się do niej dostosowały. Pozwala to uniknąć wielu nieporozumień. Międzynarodowy system prawny odnosi się wyłącznie do eksporterów i importerów.

Incoterms - przykłady

Jedną z reguł incoterms jest EXW EX Works, która dotyczy obrotu towarami do dyspozycji kupującego. Kontrahenci powinni dokładnie określić miejsce dostarczenia towarów, ale sprzedawca nie jest zobligowany do załadowania ich na pojazd odbierający ani odprawiania w eksporcie. Nieco inaczej wygląda to w przypadku zasady FCA Free Carrier. Sprzedający musi zająć się we własnym zakresie dostarczeniem towaru przewoźnikowi, który został wyznaczony przez kupującego. Jeśli odbywa się to na terenie zakładu sprzedającego, to następuje obowiązek załadowania towaru na środek transportu i zajęcie się odprawą w eksporcie. Ryzyko spoczywa na kupującym, musi on zawrzeć umowę przewozu od wyznaczonego miejsca dostawy. Konieczne jest także przekazanie sprzedawcy informacji o przewoźniku, terminie załadunku i rodzaju wybranego środka transportu.

W przypadku CPT Carriage Paid dostarczaniem towarów zajmuje się sprzedawca, a ryzyko ponosi kupujący. Sprzedawca musi również zawrzeć umowę przewozu do konkretnego miejsca przeznaczenia towarów i opłacić związane z tym koszty. Z kolei reguła CIP Carriage and Insurance Paid To polega na tym, że sprzedawca dostarcza towary i przenosi ryzyko na kupującego w momencie przekazania ich przewoźnikowi wyznaczonemu przez sprzedającego. DAP Delivered at Place zobowiązuje sprzedawcę do dostarczenia towaru i pozostawienia go gotowego do wyładunku do dyspozycji kupującego, w wyznaczony przez niego miejscu. Wyładunkiem i odprawą importową zajmuje się już kupujący DDP delivered Duty Paid oznacza dostarczenie towaru gotowego do wyładunku do miejsca dostawy wraz z opłaceniem odprawy w imporcie. Incoterms znajdują się jeszcze następujące reguły FAS Free Alongside Ship (kupujący opłaca transport morski i ponosi ryzyko oraz koszty od dostarczenia towaru wzdłuż burty statku), FOB Free On Board (towar dostarczony na statek - kupujący opłaca fracht morski i od załadunku ponosi ryzyko oraz pozostałe koszty), CFR Cost and Freight (towar dostarczony na pokład statku przez sprzedawcę wraz z opłaceniem kosztów transportu i dokonaniem odprawy Celnej). CIF Cost Insurance and Freight (sprzedawca zajmuje się organizacją i opłacaniem transportu do portu, ubezpieczeniem towarów).