Gdzie i kiedy?
Książnica Pomorska, Sala im. Zbigniewa Herberta (wejście od ul. Dworcowej, II p.)
czwartek, 13 grudnia 2018, 17:30
Za ile?
darmowe
Zapraszamy na spotkanie POLACY I NIEMCY. CUD ROKU 1989? Rozmowę z Gunterem Hofmannem, dziennikarzem i publicystą tygodnika „Die Zeit”, autorem książki „Polacy i Niemcy. Droga do europejskiej rewolucji roku 1989/90” poprowadzi Adam Krzemiński, dziennikarz i publicysta tygodnika „Polityka”. Spotkanie odbędzie się w czwartek, 13 grudnia 2018, o godzinie 17.30 w Sali im. Zbigniewa Herberta. Tłumaczenie symultaniczne. Wstęp wolny.

Gunter Hofmann ma 76 lat, jest absolwentem uniwersytetu w Heidelbergu, studiował politologię, socjologię i filozofię. Publicysta polityczny w Bonn i Berlinie, autor dwunastu książek, m.in. biografii Willy’ego Brandta, Helmutha Schmidta i Richarda von Weizsäckera, która po polsku ukazała się w roku 2014.

Polacy i Niemcy. Droga do europejskiej rewolucji roku 1989/90

„W czasach „konserwatywnej kontrrewolucji” od Putina po Trumpa, opowieść o drogach Polaków i Niemców do wielkiej wolnościowej rewolucji roku 1989 w naszej części Europy może przypominać swoistą „pocztę butelkową” z zupełnie innej epoki. Dwadzieścia lat po zjednoczeniu Niemiec i rozpadzie ZSRR, autor w rozmowie z czołowymi politykami zachodnioniemieckimi, polskimi – Tadeuszem Mazowieckim, Bronisławem Geremkiem, Adamem Michnikiem, a także generałem Wojciechem Jaruzelskim i Mieczysławem Rakowskim, oraz z byłymi dysydentami enerdowskimi starał się wywiedzieć, jak z perspektywy czasu oceniają własne działanie oraz mechanizmy, które doprowadziły do historycznego przełomu w Europie. Jak po latach oceniają wychodzenie z zimnej wojny, której drastycznym przejawem była budowa muru berlińskiego w 1961 i zgniecenie Praskiej Wiosny w 1968? Jaką rolę przypisują niemieckim sporom o Ostpolitik, uklęknięciu Brandta w Warszawie, konferencji helsińskiej w 1974, wyborowi polskiego papieża w 1978, „podwójnej decyzji NATO” i powstaniu ruchu pokojowego zarówno w Niemczech zachodnich, jak i w NRD, wybuchowi Solidarności w 1980 i dystansowi SPD do polskiej opozycji, i wreszcie roli Reagana i Gorbaczowa? Mimo że te relacje mogą też sprawiać wrażenie „głuchego telefonu”, ponieważ rozmówcy Hofmanna, bijąc się niekiedy z własnymi myślami, szkicują przefiltrowaną przez czas własną prawdę o drogach do roku 1989, to jednak pozwalają one na przekonujący wniosek. Przy całej hegemonii supermocarstw, to właśnie Polacy i Niemcy – mimo wszystkich rozbieżności, nieporozumień i zapatrzenia we własne sprawy – wykorzystali otwierające się pole manewru i tym samym wpływali na zachowanie wielkich mocarstw”. Adam Krzemiński, „Polityka”