Gdzie i kiedy?
Miejska Biblioteka Publiczna, filia nr 54 (ProMedia)
al. Wojska Polskiego 2 / Szczecin
piątek, 24 stycznia 2020, 18:00
Za ile?
darmowe
24 stycznia 2020 (piątek) o godz. 18.00 w ProMediach (al. Wojska Polskiego 2) odbędzie się spotkanie z Edytą Stępczak, autorką książki „Burka w Nepalu nazywa się sari”. Wstęp wolny.


Od autorki:

„Na przestrzeni lat, mieszkając w Nepalu, odbyłam rozmowy z przedstawicielami wszystkich warstw, kast i klas społecznych oraz kilkudziesięciu grup etnicznych, wśród nich z czołowymi lokalnymi dziennikarzami, aktywistami na rzecz praw człowieka, byłą żywą boginią Kumari, członkami organizacji pozarządowych oraz tak zwanej elity finansowej i intelektualnej, z ministrami i więźniami, ofiarami różnych form przemocy: handlu żywym towarem, praktyk chaupadi czy kamalari i nieletnimi sierotami żyjącymi na ulicy. To ich świadectwa, oraz obserwacje i doświadczenia własne, składają się na tę opowieść, ukazującą nieznane dotąd oblicze Nepalu.

W polskiej świadomości Nepal to wyłącznie Himalaje. Wiedza o tym kraju ogranicza się do górskich wypraw czy wędrówek, opisywanych w konwencji literatury podróżniczej. Tymczasem badając głębiej, znalazłam zaskakującą rzeczywistość, bardziej hipnotyzującą niż najpiękniejsze krajobrazy.”

Z noty wydawcy:

Reportaż Edyty Stępczak to przejmująca opowieść o współczesnych Nepalkach, które nie chcą już żyć w tradycyjnym, patriarchalnym społeczeństwie i – stawiając na szali swoje bezpieczeństwo, zdrowie, a często nawet życie – próbują zmieniać miejscową mentalność, a poprzez nią opresyjny system, w którym przyszło im żyć, a który odmawia im godności. Rozdarte między tradycją, uwierającą jak sztywny gorset, a aspiracjami i dążeniami, które rozbudza w nich nowoczesny świat, walczą o podstawowe prawa człowieka. Edyta Stępczak to dziennikarka i działaczka humanitarna. W Nepalu mieszkała ponad pięć lat, co pozwoliło jej doskonale poznać ten kraj. Nepal w jej opowieści to nie mityczna kraina podniebnych Himalajów, ale miejsce, w którym przemoc wobec kobiet jest silnie zakorzeniona w obyczajowości, kulturze i religii. Autorka nie odwraca wzroku od najstraszniejszych zjawisk, aby zaoferować możliwie najpełniejszy obraz rzeczywistości, a nie tylko jej atrakcyjny wycinek. “Burka” zrywa z wizerunkiem Nepalu powielanym w folderach turystycznych, burzy mity i stereotypy. Zaś historie fascynujących Nepalek opisane w tym reportażu dowodzą, że z dala od cliché Sherpów, opiewanych od lat w literaturze jako herosi, Nepal skrywa innych, dotąd anonimowych bohaterów – kobiety. "Burka..." została uznana za najlepszą książkę roku 2018 w kategorii literatura faktu przez portal literacki granice.pl. Otrzymała także Nagrodę Magellana, wyróżnienie w kategorii książka reportażowa.

Fragment książki:

„Urodzić się kobietą to przekleństwo, to oznaka złej karmy” (przysłowie nepalskie)

Mówi się, że rozpacz jest czarna, a codzienność szara. W Nepalu nie widuje się często tych odcieni, tu życie jest kolorowe. W hipnotyzującym ulicznym tłumie uwagę przykuwają wielobarwne sari, jeden z tradycyjnych strojów noszonych przez tutejsze kobiety. Zwiewność, lekkość i zmysłowość sari kontrastują z noszoną przez Afganki burką, która zamienia je w bezkształtną, bezosobową, grubo ciosaną postać. Burka jest dla świata utartym, bo wizualnie najbardziej oczywistym symbolem uciemiężenia kobiet, które automatycznie kojarzymy z krajami islamskimi. Tymczasem w Nepalu, choć pod grubszą warstwą pozorów, piękniejszą i bardziej kolorową szatą, kryje się jakże podobna rzeczywistość.