Gdzie i kiedy?
Dom Kultury „13 Muz”
pl. Żołnierza Polskiego 2, Szczecin
czwartek, 16 marca 2017, 18:00
Za ile?
darmowe
16 marca w 13 Muzach odbędzie się spotkanie ze Zbigniewem Wojciechowiczem i promocja tomu poetyckiego „Dulszczynea”. Wstęp wolny!
SZCZECIŃSKI PRZEGLĄD LITERACKI „FORMA”, edycja 43 / CZWARTKI LITERACKIE 13 MUZ
prowadzenie: Mirosława Piaskowska-Majzel
Zbigniew Wojciechowicz (ur. w 1971 r. w Białogardzie) - poeta. Mieszka w Policach. Wiersze publikował w pismach literackich i antologiach. Wydał tomy wierszy: Anioły bliźniacze (2008), Orwo (FORMA 2011). Prowadzi blog "MAŁOMIASTECZKOWE ZRYWY Zbigniewa Wojciechowicza".
„Dulszczynea”
Obrazki prowincji kreowane ze znakomitym zmysłem obserwacji notują przede wszystkim konkret i detal. To niewątpliwy atut Wojciechowicza, uwidoczniony już we wcześniejszym tomiku Orwo, w którym znakomicie zinterpretował zbiór fotografii rodzinnych, tworząc próbę rekonstrukcji autobiograficznej. Temat na pozór zamknięty, dawno skostniały w stereotypowych obrazach prowincji, utwierdzanych przez powieściopisarzy, reporterów i publicystów, okazuje się zaskakująco żywy. Staje się tak dlatego, że opisywany świat nie został potraktowany jako skansen czy rezerwat obyczajowego folkloru zamkniętej społeczności lokalnej. Natomiast myślenie o prowincji jako kategorii psychologicznej i ponadgeograficznej otwiera perspektywę uniwersalną. Motyw ten urasta do figury egzystencji - rozpiętej między biegunami przymusu i marzenia.
[z posłowia Piotra Michałowskiego]
Wstęp wolny!
prowadzenie: Mirosława Piaskowska-Majzel
Zbigniew Wojciechowicz (ur. w 1971 r. w Białogardzie) - poeta. Mieszka w Policach. Wiersze publikował w pismach literackich i antologiach. Wydał tomy wierszy: Anioły bliźniacze (2008), Orwo (FORMA 2011). Prowadzi blog "MAŁOMIASTECZKOWE ZRYWY Zbigniewa Wojciechowicza".
„Dulszczynea”
Obrazki prowincji kreowane ze znakomitym zmysłem obserwacji notują przede wszystkim konkret i detal. To niewątpliwy atut Wojciechowicza, uwidoczniony już we wcześniejszym tomiku Orwo, w którym znakomicie zinterpretował zbiór fotografii rodzinnych, tworząc próbę rekonstrukcji autobiograficznej. Temat na pozór zamknięty, dawno skostniały w stereotypowych obrazach prowincji, utwierdzanych przez powieściopisarzy, reporterów i publicystów, okazuje się zaskakująco żywy. Staje się tak dlatego, że opisywany świat nie został potraktowany jako skansen czy rezerwat obyczajowego folkloru zamkniętej społeczności lokalnej. Natomiast myślenie o prowincji jako kategorii psychologicznej i ponadgeograficznej otwiera perspektywę uniwersalną. Motyw ten urasta do figury egzystencji - rozpiętej między biegunami przymusu i marzenia.
[z posłowia Piotra Michałowskiego]
Wstęp wolny!
Komentarze
0